Tag archieven: Column

Column – Belevenissen van een wijnbouwer – oktober 2012

Fontaine Des Joncs column
In deze maandelijkse column bericht Karen van Fontaine des Joncs ons over het reilen en zeilen van een wijnbouwer.

“oktobermaand-wijnmaand”

Vergeten is de laatste dag van de oogst, toen ik mismoedig het wijnveld van een collega verliet.
Die dag werd er bijna niets geoogst vanwege schimmelvorming in de trossen. De oogst is binnen en het druivensap gaat veranderen in wijn.
Vanaf de eerste dag dat het sap in het vat zit, wachten we op het magische moment, dat begint met een licht getinkel, als van een bruistablet in een glas water. Twee dagen later is het net alsof je een pan soep op hoog vuur hebt staan; het druivensap borrelt er lustig op los. De schuur en de straat vult zich met de geur van de nieuwe wijn. Het borrelen verandert de dagen erna weer in licht bruisen en net als bij een pan soep die op laag vuur staat te trekken, komen zo alle geur- en smaakstoffen vrij. En wij, de wijnbouwers, net als koks, ondertussen maar proeven en ruiken.

De collega van de misoogst verschijnt glunderend met een rood omrande mond bij de schuurdeur: “volgens de vinoloog kon het wel eens één van mijn beste jaren gaan worden”. Ik weet niet of het de reeds aanwezige alcohol is, of de kwaliteit, die hem de magere oogst doet vergeten.

Moedertje natuur is onvoorspelbaar, het is elk jaar een verrassing welke smaak- en geurelementen de boventoon gaan krijgen. Werken met de natuur heeft me doen begrijpen dat niet alles in het leven beheersbaar of maakbaar is.
Er is ook de technische kant: de vinoloog die elke drie dagen monsters van alle vaten ophaalt voor een analyse in het laboratorium, om de chemische ontwikkeling van de wijn te kunnen volgen.
En dan zijn verlossende woorden “de wijn is droog”. Dat wil zeggen, dat er een vat is waarbij alle natuurlijk in de druif aanwezige suikers vergist zijn tot alcohol.

Fontaine Des Joncs persen witte wijn
Dan beginnen de dagen dat ik, uitgerust in een waterpak alsof er Nederlandse hoosbuien worden verwacht, in de schuur werk. De hele dag ben ik in de weer met wijn en water.
Wijn overpompen naar een andere -eerst schoongemaakte- tank, de overblijvende marc (dat zijn de schillen en pitten) in de pers pompen. Na het persen die perswijn weer in een tank pompen en de bijna droge marc weer overscheppen in een aan de tractor gekoppelde laadbak.
Mijn partner vertrekt daarmee richting distillerie, een rit van een uur, vaak lange wachttijden, dus hem zie ik de rest van de middag niet terug. In de distillerie wordt de marc geweekt in waterbassins, om er de laatste alcohol uit te kunnen distilleren. En zo kan ik in mijn eentje de schuur, de tank, alle apparatuur en slangen schoonmaken, zodat alles weer klaar is wanneer een volgend vat “droog” komt te staan.

De wijn gedraagt zich na de persing voorbeeldig; spontaan is de tweede gisting op gang gekomen. Bij deze malolactische gisting worden zuren omgezet, de zuurgraad gaat naar beneden en de houdbaarheid verbetert.
Deze week kan het waterpak weer geregeld aan, want na deze “malo” moet de wijn gescheiden worden van de “lie” (een dik residu dat zich onderin de tank heeft gevormd).
Dus weer schoonmaken, wijn overhevelen, schoonmaken en ritten naar de distillerie.
Maar dan… dan hebben we eindelijk wijn en kunnen we haar met rust laten, zodat ze haar geur en smaak ongestoord verder kan ontwikkelen.

Karen Haanstra is wijnbouwer in Fontjoncouse, Corbières in Zuid-West Frankrijk. Onder de naam “Fontaine des Joncs” produceert zij wijnen van de Syrah en Carignan-druif. Karen is op dit moment zoekende naar een importeur voor haar wijnen op de Nederlandse markt. Dus beste importeurs, als u interesse heeft, neem even contact met ons op.

Ed
Reageren? Mail naar me.

Je kan ons ook volgen op Facebook, Twitter of Google+ en je hoeft niets te missen!

Column – Martin Kuhlman “Een Côtes du Rhône van € 2,95”


Ik heb al zo vaak tegen jullie gezegd dat je geen goedkope wijn moet kopen. En ook deze regels zijn er om gebroken te worden, toch?

Hier in de Jura en bevangen door een zonnesteek loop ik in de supermarkt en wat kom je dan tegen: veel aanbiedingen en nog meer aanbiedingen. Aanbiedingen van toiletpapier, waar ik totaal niets mee heb maar soms zeer noodzakelijk is. Aanbiedingen van etenswaren, waar ik me ook verre van hou en veel aanbiedingen van wijnen. Bij de wijnen beginnen de stopsignalen te flikkeren en gaan bij mij alles in de ankers. Aanbieding Jura, Côtes du Rhône, Bordeaux (zeker Bordeaux, want die zijn écht niet te slijten). Snel gingen mijn ogen van links naar rechts en van boven naar beneden. Schichtig keek ik naar de andere winkelende mensen en wat die allemaal in hun karretje storten, niet dat mij iets uitmaakt, want ik heb toch wel een meer dan gemiddelde bovenmaatse kennis van wijnzaken. Langzaam aan beginnen de medailles in mijn ogen te flikkeren die allemaal prijken op de etiketten. Brons, zilver en goud stonden op verscheidene etiketten. Er waren meer medailles dan op de Olympische Spelen. Zachtjes aan kreeg ik weer het bewustzijn en kwam alle hausse te boven. In een schap zag ik een eenzame fles wijn staan uit de Côtes du Rhône Vieille Vignes en wel een met een Zilveren Medaille, en dan die prijs?

€ 2,95 ???
Een Côtes du Rhône van € 2,95 met een Zilveren Medaille én gemaakt van oude wijnstokken. Voor die prijs kon je de jury niet eens omkopen. Voordat die vrouw naast mij die wijn kon bemachtigen had ik de fles al in mijn handen en keek haar grijnzend aan. Beteuterd keek ze mij aan en vergenoegd keek ik schijnbaar terug want ze droop langzaam en bijna huilend af. Opgewekt zette ik de fles in mijn karretje – die ik overigens niet meer losliet tot bij de kassa – en rekende ik het wonderschone aanbiedingstrofeetje af.

Op de camping aangekomen inspecteerde ik het etiket nogmaals genoegzaam en het resumerend kon ik verklaren dat het in het geheel geen slechte koop was, sterker nog: ik vind het jammer dat ik niet een tweede fles had kunnen bemachtigen.
Hoopvol sneed ik het namaaklood van de fles – wat kon je verwachten voor die prijs – en verwijderde ik de kurk met mijn sommeliersmes. Een échte kurk en een mooie fles zijn toch al snel € 1,30. Zonder transportkosten bleef er voor de wijn niet veel over, de arme wijnboer, uitgemergeld en uitgewrongen moest hij de wijn afstaan voor een schamel bedrag.
Nogmaals kreeg de achterkant van de fles nog een uitgebreide inspectie en zag dat het een domaine botteling was en dat de wijn uit het minuscule plaatsje Visan kwam.

De wijn is van het zeer grote jaar 2010 en heeft veel rondeur ondanks de berg van tannine die erin zit. Een mooie fruitigheid die zich kan meten met een Villages Rhône. Goede volle body, maar de afdronk eindigde jammer genoeg heel zwak.

Niettemin een heel goede wijn voor die prijs. Wat ook jammer is, is dat de wijnboer duidelijk niet de prijs heeft gekregen voor zijn wijn en dat je dat zeker volgend jaar of een van de jaren daarna terug zal moeten zien komen in de wijn, want zo kan je geen bestaan opbouwen of onderhouden.

Martin
Reageren? Mail naar me.

Je kan ons ook volgen op Facebook, Twitter of Google+ en je hoeft niets te missen!

Column – Martin Kuhlman “Cotes de Jura”

Op dit warme vakantieadres kan een overheerlijke Cotes de Jura die gemaakt is van de alombekende Chardonnaydruif niet ontbreken.

De Cotes de Jura strekt zich uit van Salins in het noorden tot en met Saint-Amour in het zuiden. Een behoorlijk gebied dat 80 kilometer lang is, gelukkig maken ze in de Jura niet veel bulkwijnen. De Cotes de Jura is wel de laagste in de klasse van de AOC wijnen.

Normaal worden de witte Cotes de Jura wijnen gemaakt van de Savignin of de Chardonnay druif, dit in tegenstelling tot de grotere wijnen van de AOC’s: Etoile, Arbois en de overheerlijke, maar heel dure Chateau Chalon die alleen van de Savignin druivensoort worden gemaakt.
Deze Cotes de Jura, gemaakt van de Chardonnay druif is heerlijk vettig met een kruidige ondertoon. In tegenstelling tot zijn broertjes en zusjes uit de Bourgogne waar deze druivensoort de boventoon voert, ontbreekt het bij deze wijn aan een bepaalde hoeveelheid aan zuren en complexiteit. Hiervoor in de plaats krijg je gewoon een mooie volle wijn waar gewoonweg niets op aan te merken is. Sappige Chardonnay fruitigheid met een bepaalde klasse. Niet de top van Frankrijk, maar zeker zeer aangenaam.
Eventueel toch de volgende keer maar aan de Vin Jaune? Wie zal het zeggen, ik weet het nog niet maar het zal er zeker  wel van gaan van komen! Misschien niet op deze vakantie, maar toch zeker een flesje mee naar huis nemen moet gaan lukken, en misschien wel twee flesjes.

Martin

Reageren? Mail naar me.

Je kan ons ook volgen op Facebook, Twitter of Google+ en je hoeft niets te missen!

Column – Martin Kuhlman “Vreemdgaan in de Jura”

Hoe kan je nou vreemdgaan in de Jura, op je vakantieadres. Nou, schijnbaar heel makkelijk, zo is te lezen in het volgende artikeltje.

Wat is vreemdgaan eigenlijk. Vreemdgaan is het bedriegen van je partner en in dit geval is de partner de streek waar we zitten. Vreemdgaan in een wijnstreek!

Hier in de Jura is het fantastisch weer, evenals in het zonnige kikkerlandje Nederland afgelopen week, het is hier alleen nog even wat warmer door het gematigde landklimaat die hier heerst.
Zoals het zich laat aanzien zal 2012 een redelijk jaar voor de Jura worden. De zon schijnt weliswaar nu overvloedig, maar in de afgelopen paar maanden is er veel regenval geweest en de temperaturen zijn onder het gemiddelde gebleven. Wel is de bloei en de vruchtzetting goed verlopen, maar dit alles terzijde.

Even terug naar het begin: het vreemdgaan in de Jura. Hoe dom kan je zijn dat als je in de Jura zit de eerste wijn een Beaujolais is geworden. Eigenlijk is het niet zo dom want de topwijnen uit de Jura zijn nogal prijzig om ze gewoon weg te klokken. Goed proeven is op de camping bijna niet te doen. Niet dat de glazen niet goed zijn, want proefglazen heb ik altijd wel bij mij. Nee, de buren zijn bourgondische barbecueërs en het stinkt hier elke avond tot in de late uurtjes. Gelukkig gaan ze eind van de week weg en kan ik met een gerust hart éindelijk aan een van de overheerlijke Jura wijnen beginnen.

Wat wel een vrolijke noot is, in ieder geval in het begin, is dat de Grand Cru de Beaujolais en een aangename wijn. Vol en goed fruitig met tonen van frambozen en heerlijk aards waren de kenmerken van deze wijn. Jammer genoeg zat er ook een muffig karakter in de smaak die een beetje irritant begon te worden. Morgen toch maar op zoek naar een Vin Jaune of een andere lokale delicatesse uit de iets lagere regionen?

In ieder geval is de vakantie net begonnen en er staan nog meerdere overheerlijke planningen op het menu in de vorm van natte versnaperingen.

Martin

Reageren? Mail naar me.

Je kan ons ook volgen op Facebook, Twitter of Google+ en je hoeft niets te missen!