Zes algemene conclusies zijn er te trekken.

Zes algemene conclusies over het komende decennium wijn produceren:
1. Klimaatverandering heeft vooralsnog meer invloed op de ene dan op de andere Franse wijnregio.
2. Wijnproducenten blijven werken met de druivenrassen die ze al generaties lang gebruiken.
3. Waterschaarste kan ook positieve effecten hebben op de druif en de wijn.
4. Door de klimaatverandering zullen we alert moeten zijn op goede balans in alcohol, zuren en suiker.
5. Gebrek aan lange termijn onderzoek maakt het nog te risicovol om complexe bewaarwijnen te voorzien van een schroefdop.
6. Wijnmakers blijven sulfiet toevoegen om wijnen goed te kunnen bewaren.

Klimaatverandering

Het effect van de klimaatverandering vormde een rode draad door het verhaal, een onderwerp waar iedere wijnproducent anders mee omgaat. Klimaatverandering wordt scherp in de gaten gehouden. Sommige wijnproducenten gaven aan hier nog niet veel verandering in te zien zoals Noël Richard uit de Bordeaux en Pascal Jolivet uit de Loire. Voor Etienne Hugel is de klimaatsverandering daarentegen wel goed merkbaar. Dit uit zich onder andere in een gemiddelde van drie weken vervroeging van de oogst. Hierop gaf Pascal Jolivet aan: “De natuur heeft zich lang moeten aanpassen en vormen naar de mens, nu is het tijd dat de mens zich aanpast aan de natuur.”

Terug naar oorspronkelijke druivenrassen

Generaties lang is er continue onderzoek gedaan waardoor Europese wijnproducenten weten welke rassen het beste bij hun terroir passen. Er is 100% consensus over het blijven verbouwen van de oorspronkelijk druivenrassen. Daarnaast is de AOP regulering in Frankrijk zo strikt dat het weinig ruimte biedt voor verandering, de wijnmakers vinden dit een goed beleid. Noël Richard: “In Bordeaux maken wij een blend, bestaande uit Cabernet Sauvignon, Merlot en Cabernet Franc. Jaarlijks wordt de blend, indien gewenst, aangepast om de perfecte verhouding tussen deze druiven te verkrijgen, maar wij blijven bij deze drie rassen.”

Waterschaarste

Water (regenval) blijft een belangrijk issue bij de wijnproductie. De Franse regulatie houdt de producenten flink bezig. AOP regels verbieden de producenten om gebruik te maken van irrigatiesystemen, zelfs als dit betekent dat de oogst mislukt. Hugel ziet in een beetje waterschaarste juist een voordeel: “de wortels van de wijnranken reiken dieper de grond in om bij water te komen, dit zorgt voor een intenser karakter van de druif”. Volgens Gregory Viennois ligt dit in andere nieuwe wijnlanden anders: “Bij onze wijnhuizen in Chili en Australië kunnen we niet anders dan irrigeren. De regulatie van regenwater biedt hier een uitkomst.”

Suikerregulatie door hogere dichtheid in de wijngaard

Op grote schaal vergroot men de plantdichtheid waarbij de opbrengsten zijn gereduceerd. Wanneer dit in een land met een warm klimaat gebeurt, zullen de wijnen uiteindelijk meer suiker maar ook meer alcohol bevatten. De wijnen worden hierdoor zo ‘zwaar’, dat ze veel gerechten overheersen. Het hoge suikergehalte blijkt al problematisch in de Elzas en is een gevoelig onderwerp. “We zijn erg goed in het produceren van prachtige, droge Pinot Gris wijnen. Maar de consument kent alleen maar de zoete Elzas wijnen en trekt daar een conclusie uit. Ik zie dat mijn collega wijnmakers dit ook opmerken en met z’n allen willen we graag weer terug naar de mooie droge Elzas wijnen”.

Schroefdoppen

Een veel besproken onderwerp in de wijnwereld. Uit het debat blijkt dat een schroefdop een uitkomst is voor de meeste wijnen die binnen een paar jaar gedronken kunnen worden. Het is technisch gezien een groot voordeel dat er geen variatie in het zuurstofgehalte optreedt en de wijnmaker dus precies weet wat de smaak is. De complexere wijnen worden voorzien van een kurk, omdat een natuurlijke kurk het rijpingsproces bevorderd. Daarnaast voelen de wijnmakers er niets voor om hun manier van produceren aan te passen aan de schroefdop. Er is nog geen langlopend onderzoek gedaan naar de ontwikkeling met schroefdop, daarom blijft het een risico om bewaarwijnen hiervan te voorzien.

Vin Nature / sulfiet

‘Vin Nature’, wijn zonder toegevoegd sulfiet, is een term die de traditionele wijnmakers niet graag zien. Alhoewel er steeds meer “Vin Nature” op de markt komt, blijven de grote wijnmakers bij het standpunt dat een kleine toevoeging van sulfiet ook in de toekomst noodzakelijk is.

Allen zijn zij van mening dat het verantwoord toevoegen van zo weinig mogelijk sulfiet de enige manier is om de wijn te beschermen tegen oxidatie en zo de kwaliteit te behouden. Elke wijnmaker heeft een eigen manier om een natuurlijke wijn te produceren, dit is niet samen te vatten in ‘Vin Nature’. Wanneer er een juiste balans is tussen zuur, zoet en alcohol, is er slechts een beetje sulfiet nodig om de wijn te kunnen bewaren. Alleen ‘Vin Nature’ uit uitzonderlijk goede jaren zijn redelijk houdbaar.

Info via Oud Reuchlin & Boelen

—

Martin
Reageren? Mail naar me.

Je kan ons volgen via facebook, twitter of google+!