Waarom hoeven wijnmakers geen ingrediënten te declareren?, zo luidt de kop van de Keuringsdienst van Waarde op hun website.

Met wijn wordt heel veel gerommeld, stelt het KvW in hun televisie-uitzending op 3 december 2015. Geen goede wijn, dan maak je er toch een! Zo eenvoudig ligt het niet. Soms mag je wel iets aan wijn toevoegen en soms niet. Alles ligt vastgelegd in wetten van de EU. De KVNW legt het uit.

Volgens de Keuringsdienst van Waarde, het kritische consumentenprogramma van KRO/NCRV stelt dat er veel gesjoemeld wordt met wijn. In wijn mag je alles stoppen, wel 60 ingrediënten om de wijn te verbeteren. Heb je een slechte wijn, dan kan je zuur toevoegen om de wijn minder vlak te laten smaken. Suiker om restzoet toe te voegen (misschien wel om smaak te verbloemen). Middelen om tannine af te breken enz. enz.

De KVNW vertelt hieronder dat het allemaal niet zo erg is.

De Koninklijke Vereniging van Nederlandse Wijnhandelaren (KVNW) reageert met dit bericht op de uitzending van het programma de Keuringsdienst van Waarde (KvW) van donderdag 3 december jl. De KVNW is geschrokken van de vele onjuistheden en onnauwkeurigheden in deze uitzending. In het programma wordt gesuggereerd dat wijnmakers tijdens het bereidingsproces vrijelijk en naar eigen inzicht hulpstoffen kunnen toevoegen om de wijn de gewenste smaak en kleur te geven. Dit is onjuist: de toegestane procedés en de hulpmiddelen die gebruikt mogen worden bij de productie van wijn staan uitgebreid beschreven in Europese regelgeving en hier wordt zowel in Nederland als in de producerende landen streng op toegezien.

Procedés om wijn te maken

In de uitzending wordt gesteld dat er 60 middelen aan wijn kunnen worden toegevoegd. Er zijn echter in totaal 54 wettelijk toegestane processen (behandelingsmethoden). Voor het merendeel blijven van deze behandelingen geen stoffen achter in de wijn.

Een deel van de toegestane hulpstoffen (sulfiet, Arabische gom, kleisoorten) maar ook methoden zoals verwarming en beluchten (oversteken van wijn) behoren tot het normale en traditionele wijnbereidingsproces zoals dat soms al honderden jaren wordt toegepast. Daarnaast komen veel van de gebruikte additieven (zoals o.a. zuren, vitamines, gist, tannine, SO2 etc.) van nature al voor in de druif of ontstaan deze van nature tijdens de gisting.

Biologische wijnbouw in Duitsland

Op de naleving van de regels omtrent de toegestane procedés wordt streng toegezien in zowel Nederland als in de producerende landen. De in de uitzending getoonde hulpstof oenocyanine is een natuurlijke kleurstof die enkel toegestaan is in hobbywijnen en niet in commerciële wijnen.

Producenten van wijn gaan vanzelfsprekend met hun tijd mee en bepaalde behandelingen uit het verleden hebben plaats gemaakt voor modernere methoden. Hierdoor kan wijn met een meer constante kwaliteit worden gemaakt. Het is onzin dat door het naar eigen inzicht toevoegen van middelen een slechte wijn kan worden omgebouwd tot een kwalitatief goede wijn. Dit wordt overigens door een van de sprekers in het programma ook terecht opgemerkt.

Vermelding van ingrediënten op het etiket van wijn

De Europese wetgeving voorziet nog niet in de verplichte vermelding van ingrediënten op het etiket. De aanwezigheid van allergenen wordt wel al vermeld. De KVNW werkt graag mee aan de vermelding van ingrediënten, maar vindt dat dit in EU verband geregeld moet worden. Wijn is een veilig en eerlijk product. Met het keurmerk “KVNW Register Wijnhandelaar” garandeert de wijnimporteur dat in alle fasen van het bereidingsproces rekening is gehouden met mens, milieu en maatschappij.

De KVNW betreurt het dat er geen Nederlandse wetenschappers of andere deskundigen op het gebied van de wijnbereiding zijn geraadpleegd. Voor meer informatie over het bereidingsproces van wijn kunnen geïnteresseerden de Q&A raadplegen op de website van de KVNW. Een uitgebreide syllabus over dit onderwerp, geschreven door oenoloog Gerhard Horstink, kan worden aangevraagd via info@kvnw.nl.

Martin