Dat sappige weer onder grijze luchten moet eens plaats maken voor strakblauwe hemels boven een prachtig met sneeuw bedekte wijngaard.
Ik zie de plaatjes zo voor me van die winter toen er sneeuw lag. Ik wil wel weer wat nieuwe plaatjes voor mijn social-media-gebeuren. Je weet wel, al die nieuwe dingen die een wijngaardenier vroeger nooit te pakken kregen.
Ik wil schaatsen, nou ja, niet echt, want sinds ik een hele lange tijd geleden een rondje Zuidlaardermeer reed, is er nooit meer iets van gekomen. Na jaren in de tropen te hebben gezeten kocht ik noren en een helm tegen valschade. Binnen tien minuten op het ijs, vlakbij de wijngaard, had ik al besloten dat ik alleen maar bang was om te vallen. Misschien wil ik het ooit nog proberen op mijn eigen diepe wijngaardvijver maar dan moet het hard vriezen.
Zo, daar ben ik weer, ik wil dus dat het nú hard gaat vriezen. Dat gezwabber met die temperaturen en vooral die temperaturen boven nul helpt de schaatsers niet maar het is zeker slecht voor het nieuwe groeiseizoen voor mijn kleine lieve druifjes. Misschien is het zelfs wel de dood voor veel van mijn druivenstokken. Als alles begint uit te lopen, en jazeker – hier en daar beginnen de knoppen al dikker te worden, dan krijgen we weer een dergelijk vroege voorjaarsuitloop als in 2014. Dan krijgen we misschien wel weer nachtvorst in april en daarna misschien nog wel een nachtvorst tegen die tijd van IJsheiligen. Natuurlijk kan het erger, zoals die 20 graden onder 0 in maart 2013. Verschrikkelijk was het toen de sappen al rijkelijk stroomden en de knoppen al begonnen uit te lopen in sommige delen van het land. Die strenge vorst in maart 2013 deed de planten uiteen barsten.
Koele natte zomers of strenge winters
Men denkt altijd dat wijnbouw in Nederland niet mogelijk is vanwege de koele natte zomers, dat is gewoon onzin. Aan de andere kant denkt men dat wijnbouw in Nederland wel mogelijk is zodra er een warme zomer is, en dat is uiteraard ook onzin.
Als dan de winterakonieten bloeien in januari – wat ze altijd al doen – of de kerstrozen staan te pronken nog voor er vorst is geweest dan denkt men alweer aan de komst van de lente, ook gewoon onzin. De druiven moeten van een mooie rustperiode genieten na een jaar van hard werken om heerlijke wijn te maken. In die wintertijd zijn de druivenranken zeer weerbaar. Zelfs een week onder water staan krijgt de druivenranken niet klein. Sneeuw? Zelfs voor de kleinste ranken is dit een peulenschil. Zelfs een gure oostenwind of 40 graden onder nul krijgt de druivenrank niet klein. Nee, druivenranken moeten kunnen rusten voordat ze weer een half jaartje hard kunnen werken. De plant moet rusten en daardoor mogen de sappen niet gaan stromen.
Strenge vorst laat de druivenranken rusten
Vorige week is er in ieder geval een leuke onderbreking geweest van het veel te zachte weer. Dat beetje vorst helpt de lentegevoelens binnenin de planten te remmen. Laat die wind eens uit het noordoosten komen, dan komt die koude mee. Dat is diezelfde koude die ook de kleine vliegenvangers van Oost Rusland verdreven naar mijn wijngaard. Laat ik hopen dat die kleine vogeltjes de voorbode zijn van wat er in februari nog kan komen, zodat we hoop behouden op een normale lente waar de knoppen in de laatste week van april kunnen uitlopen. Dan zal ik als wijnboer ervoor zorgen dat de stokken klaar zijn en in de juiste vormen staan. Dit na het snoei- en buigwerk van de winter.
Henk Marmelstein
Wijngaard De Reeborghesch
http://www.dereeborghesch.nl/