Marokko, geen vakantie maar wijn. Wijn is een uitdaging in Marokko. Als wijngek hou ik van uitdagingen. Geprikkeld worden en nieuwe wijnen ontdekken. Nu is het zover, een wijnproeverij met uitsluitend Marokkaanse wijnen, een uitdaging.
| Meer achtergrondverhalen… [wpp stats_comments=0 post_type=post limit=8 range=”all” title_length=22 cat=”9″ ] |
Uitdagingen, daar hou ik van, maar de laatste keer was een ervaring met een Marokkaanse wijn niet best uitgevallen. Zekerheden hou ik ook van. De traditionele wijnlanden als Italië en Frankrijk en nog een paar andere landen ken ik maar al te goed en je weet wat de smaak en de neus jou te bieden hebben, vergelijken is dan heel gemakkelijk.
Vergelijken kan je op deze proeverij niet erg. Nationale en internationale druivenrassen wisselen elkaar af in de wijnfles. Soms als cépagewijnen en soms als een blend. Diverse vormen van blends vinden plaats in Marokko. Van regels die de overheid gesteld heeft omtrent het wijn maken hebben ze hier bijna niet gehoord, daarom moet je kunnen vertrouwen op de wijnmaker en het wijnhuis.
Vertrouwen op de wijnmaker moet je in de traditionele landen ook. Sommige wijnmakers zijn goed in hun werk en stoppen al hun ervaring erin, sommige wijnmakers doen het gewoon slecht en bij anderen gaat het alleen om het geld. Dat kan je van de wijnmakers van het Domaine des Ouled Thaleb niet zeggen. Gezien het rendement die ze van de wijngaarden afhalen gaan ze hier voor kwaliteit. Alleen het rendement zegt natuurlijk niet alles, ook de traditie van rijpen in eiken fusten en het handmatig plukken, temperatuur gecontroleerde vinificatie duiden hier op mooi gemaakte wijnen.
Domaine des Ouled Thaleb
Domaine des Ouled Thaleb bestaat sinds 1923. Een Belgische groep investeerders kocht in het Benslimane district ongeveer 3000 hectare aan landbouwgrond en begonnen met de aanleg van wijngaarden. Benslimane ligt 50 kilometer ten noordoosten van Casablanca. Sinds 1927 maken ze op dit domaine wijn in Marokko en het is het oudste wijnbedrijf in dit hete en zanderige land.
De overgang naar Thalvin
Thalvin is in 1968 opgericht en heeft sindsdien het beheer over de wijngaarden van Domaine des Ouled Thaleb. Sinds die tijd is er ook veel veranderd. Internationale druivenrassen werden aangeplant en nietszeggende druivenrassen moesten het veld ruimen, gelukkig voor de authenticiteit zijn een aantal inheemse druivenrassen gebleven. Maar de gemiddelde consument zit niet te wachten op inheemse druivenrassen uit Marokko, hoe mooi ze ook kunnen zijn.
Het klimaat en het terroir is heel interessant in Marokko. Hete dagen worden afgewisseld door koele nachten. De wind komt over het gebergte zetten of via de aanvoer over de Atlantische Oceaan en het terroir heeft mooie aspecten.
Thalvin is een van de grootste producenten in Marokko. Naast de wijnen voor de nationale markt maken ze ook kwaliteitswijnen die hoofdzakelijk bestemd zijn voor de export. Druivenrassen als Chenin, Viognier, Cabernet Franc, Tannat en Malbec worden hier onder andere geteeld.
Thalvin maakt in Marokko diverse typen wijn. De serie wijnen van Médaillon ligt aan de onderkant van de internationale markt. Met deze serie maken ze rode, witte en rosé wijnen. Daarboven zit de serie Siroua, in deze serie maken ze rode en witte wijnen. De crème de la crème zijn de series van CB Signature wijnen, de Aït Souala en de Tandem serie. Rode en witte wijnen uit deze series maken ze hier naar de hoogste kwaliteit.
De wijnproeverij
Op de proeverij van Marokkaanse wijnen die gepresenteerd werd door Nicolas Chain mocht ik de volgende wijnen proeven:
Van de Medaillon serie proefde ik de Sauvignon Blanc en de Cabernet Sauvignon. De Sauvignon blanc was vrij zacht met mooie zuren. Wat kruidigheid en een goede diepte en zeer fris, buxus, perzik en citrus.
De Cabernet Sauvignon, die overigens gemaakt is van 60% Cabernet Sauvignon, 30% Merlot en 10% Syrah, vond ik warm en gestoofd en een enorme kruidigheid en iets te alcoholisch. Zwart fruit met pruimen en wat cacao. Een goede lengte en diepte met een bepaalde pittigheid.
De Siroua serie van wijnen ligt een treedje hoger. De Siroua Syrah was kruidig en klassiek. Je proefde en rook de hitte van het land. Een mooie lengte en nog zeer jong (2009). Veel zuren en tannine met mooi fruit als kersen, bessen en veel rood fruit.
De Siroua Chardonnay was krachtig met tropisch fruit. Zeer vettig en rond, fris en mondvol.
Van de CB Signature proefde ik de Chardonnay. De 100% Chardonnay is verantwoordelijk voor de super-geconcentreerde en prachtig fruitige wijn. Complex met een prachtige afdronk en wat houttonen, tropisch fruit, limoen en mango. Wel had de neus een vreemde zurige indruk, dit kan komen door het transport of omdat de wijn net geopend was.
Van de Aït Souala serie was ik zeer onder de indruk. De rode en de witte mocht ik proeven. De witte Aït Souala is gemaakt van 100% Viognier en had enorm mooi fruit met licht eikenhouten tonen, een tikje drop, getoast brood en perzik. Supervol en geconcentreerd, prachtig.
De Aït Souala rood is gemaakt van 25% Tannat, 25% Malbec en 50% Arinarnoa. In een woord: fantastisch. In de neus olifanten en stro met veel zuren (2010), net geopend en prachtig geconcentreerd fruit, chocolade, peper en bramen. Complex en tannine, lengte en volheid. Deze wijn had zeker gekaraffeerd mogen worden.
Teleurgesteld was ik zeker niet en een mooie ervaring rijker. Gelijk heb ik een paar flessen aangevraagd voor nadere en meer uitgebreidere conclusies. Ik kijk er nu al naar uit.