Wijn van vulkanische bodem? Hoe kan dat? Alles is zwart en grauw en op een paar palmbomen na is er geen groen te bekennen. Mijn nieuwsgierigheid is gewekt!

Dus: vlucht geboekt, koffer gepakt en samen met mijn lief op weg gegaan naar Lanzarote.

Na een rustige vlucht halen we onze huurauto op om vervolgens op weg te gaan naar ons verblijf voor de komende week. Onderweg kijken we onze ogen uit, het is een bizar uitziend eiland. Een groot deel van het eiland is bedekt met lava waardoor het eruit ziet als een maanlandschap. Doordat de bodem weinig water vasthoudt, is landbouw op het eiland erg lastig. De bewoners bouwen daarom muurtjes om de gewassen heen die zowel de wind tegenhouden als het vocht opvangen. Door het landschap te bestrooien met lava zand wordt de vochtigheid van de omgeving vastgehouden. Deze laag zorgt er ook voor dat het vocht minder snel verdampt. Na een frisse duik in het zwembad, gaan we ons morgen laten onderdompelen door de wijnen van Lanzarote.

Op dag twee stappen we in de auto en rijden richting San Bartolomé om een bezoek te brengen aan het wijnmuseum El Grifo. Dit bezoek leert ons dat de wijnteelt in de regio La Geria plaatsvindt. De nadruk ligt op de productie van witte wijn, hoewel er ook een beetje rode wijn gemaakt wordt. De druiven die aangeplant zijn voor de witte wijn zijn voornamelijk Malvasia en een beetje Listán Blanca. Voor de zoete witte wijnen wordt ook Moscatel gebruikt. Voor de rode wijn zijn Listán Negro en Negromoll de belangrijkste druiven.

Wijnbouw op Lanzarote

De wijnbouw vindt hier op een bijzondere manier plaats, namelijk in kuilen die gevuld zijn met picon. Dat zijn kleine lavasteentjes die goed vocht kunnen vast houden. De wijnstokken staan midden in de kuil, die wordt afgeschermd door een halve cirkel van grote lavastenen. Je moet niet denken aan de statige omhoog groeiende wijnstokken zoals je die ziet in bijvoorbeeld Frankrijk of Duitsland. In tegendeel het zijn laag bij grond en in de breedte groeiende wijnstokken. Heel apart om te zien. Het muurtje van lavastenen beschermt de planten en druiven tegen de harde wind die over het eiland waait. Doordat de wijnstokken ver uit elkaar staan, is de opbrengst laag en al het werk in de wijngaard moet met de hand gebeuren.

Dit unieke landschap van La Geria is zelfs uitgeroepen tot beschermd natuurgebied.

Nu we meer weten over de wijnbouw en de aangeplante druiven, hebben we zin gekregen om wat proeven. Mijn lief en ik lopen het winkeltje, dat bij het museum hoort, binnen en zien daar een grote bar met daarop een dienblad met wijnglazen. Mooi! Daar wordt duidelijk de wijn geschonken! Kom maar op met die vulkanische wijnen! De dame achter de bar vraagt welke wijnen we willen proberen en we lopen naar de prachtige patio. Daar zoeken we een lekker plekje in de zon en we starten onze proeverij. Aangezien we op vakantie zijn, beginnen mijn lief en ik met een mousserende wijn. Deze heeft een behoorlijke mousse en in de neus blijven vooral de citrustonen hangen. In de afdronk zit een klein bittertje en het lijkt of de wijn is aangezuurd. Iets dat best zou kunnen omdat het op Lanzarote erg warm kan worden waardoor de wijnen inboeten op frisheid. Aanzuren maakt de wijnen frisser en aangenamer om te drinken. De stille wijnen die we proeven zijn aromatischer dan de mousserende wijn en wekken ook de suggestie aangezuurd te zijn.

Gedurende de dagen die volgen, proeven we nog meer wijnen en onze indruk is eigenlijk steeds dezelfde als bij de wijnen van El Grifo. Onze conclusie is dat de wijnen aanwezig zijn zoals de vulkaan die, waar je je ook op het eiland begeeft, altijd zichtbaar is. Dit vertaalt zich in een bepaalde spanning, noem het temperament. Een temperament dat voor mij haaks staat op de rust en toewijding die de wijnboeren moeten hebben om in dit landschap wijn te kunnen maken. Zou je dit romantiek kunnen noemen?

Wie had dat gedacht!!

Tatiana Klompenhouwer
Aankomend Vinoloog en eigenaar Tatiana Wijn en Advies