Robert William Gary Moore werd op 4 april 1952 geboren in Belfast. Hij was een Noord-Ierse gitarist.
Moore werd geboren als één van de vijf kinderen van de plaatselijke concertpromotor Robert Moore en de huisvrouw Winnie Moore. Dankzij het beroep van zijn vader groeide Moore op met het luisteren naar muziek van Ierse bands, live spelen en country-, rock- en popmuziek uit die tijd. In 1958 trad hij op zesjarige leeftijd voor het eerst op. Gekleed in een korte broek en staand op een stoel om bij de microfoon te komen, zong hij samen met de showband een nummer dat “Sugartime” heette.
In 1962, Moore was toen 10 jaar, kocht zijn vader een gitaar van een muzikant. Dit was een grote akoestische gitaar van Framus. De snaren waren erg hard, moeilijk af te stemmen en de gitaar was hiermee dus erg moeilijk te bespelen. Toch wist Moore in de eerste week al een aantal Shadows-liedjes onder de knie te krijgen. Hij had zichzelf wat akkoorden aangeleerd met behulp van een boek, keek naar andere mensen die gitaar speelden, luisterde naar platen en kreeg zo het gevoel van het gitaarspelen. Hoewel hij linkshandig was, begon hij te spelen met een rechtshandige gitaar, simpelweg omdat hij andere gitaristen dat ook zag doen.
Een jaar later trad Moore op onder de naam “Little Gary”. Weer twee jaar later, het was toen 1965, speelde hij in een bandje genaamd “The Beat Boys” in zijn vaders club net buiten Belfast. Later speelden ze in hotels en balzalen en qua repertoire speelden ze feitelijk alles wat het publiek maar wilde horen.
Zijn eerste soloalbum bracht Moore in 1973 uit als de Gary Moore Band. In 1979 startte hij, met hulp van Phil Lynott, een echte solocarrière. De combinatie van Moore’s gitaarspel en Lynotts stem leverde de single “Parisienne Walkways” (van het album ‘Back On The Streets’) op die in april 1979 de Britse top tien haalde.
Na een serie stevige rock-albums keerde Moore terug naar de blues met het album Still Got the Blues, met daarop bijdragen van B.B. King, Albert King en Albert Collins. Dit album was een geweldig succes. Moore bleef bij de blues tot 1997, toen hij besloot te gaan experimenteren met moderne dancebeats in Dark Days In Paradise. Dit zette vele fans, en ook de muziekpers, danig op het verkeerde been. Met het album Back to the Blues keerde Moore uiteindelijk terug op het vertrouwde bluesstramien. Zijn meest recente album is Bad for you baby.
Op 6 februari 2011 overleed op 58-jarige leeftijd, tijdens zijn vakantie in een hotel in Estepona, Spanje. Eerst ging het gerucht dat hij was overleden door verstikking in zijn eigen braaksel, later werd bevestigd dat een hartaanval de doodsoorzaak was. Hij woonde in Brighton en had vier kinderen: Saoirse, Jack, Gus en Lily.
Veel luisterplezier….
http://www.youtube.com/watch?v=5-j5vCJKM-4&ob=av2n
Songtekst ‘Parisienne Walkways’
I remember Paris in 49,
The Champs Elysee,
Sat there drinking old Beaujolais wine.
And I recall that you were mine,
In those Parisienne days.
Looking back at the photographs,
Those summer days spent outside corner cafes.
Oh, I could write you paragraphs
About my old Parisienne days…
Proef smakelijkkk…
Chris
Je kan ons ook volgen op Facebook, Twitter of Google+ en je hoeft niets te missen!