De Barones van Chateau Mouton Rothschild zocht het dit keer in Mexico.

Rufino Tamayo werd op 26 of 29 augustus 1899 geboren in Oaxaca in Mexico.

Rufino Arellanes Tamayo was een Zapoteek uit de staat Oaxaca die zich inspireerde op het indiaanse Mexico beïnvloed door onder andere het kubisme, impressionisme en fauvisme. Hij ontwikkelde de ‘mixografie’: drukwerk op papier of doek met diepte.

Rufino Tamayo heeft altijd afstand genomen van de ‘revolutionaire’ schilders in Mexico als David Alfaro Siqueiros en Diego Rivera en woonde een groot deel van zijn leven in Frankrijk en de Verenigde Staten.

In 1917 gaat Tamayo aan de Escuela Nacional de Artes Plasticas studeren en in 1921 wordt hij directeur van de etnografische tekenafdeling van het Museo Nacional de Arqueologia het archeologisch museum.

In 1926 heeft hij zijn eerste solotentoonstelling in Mexico-stad. Hij verhuist naar New York, waar hij zijn eerste solotentoonstelling heeft in de Weyhe Gallery.
Terug in Mexico-stad heeft hij in 1928 een solotentoonstelling in de Galeria de Arte Moderno en van 1929 tot 1931 doceert hij aan de kunstacademie van deze stad.

In zijn werk houdt hij zich vooral met de Mexicaanse traditie bezig, dit in tegenstelling tot de heersende stroming in die tijd om in de schilderkunst een politieke boodschap te leggen, door kunstenaars als José Clemente Orozco, Diego Rivera en David Alfaro Siqueiros. Hij haalt zijn inspiratie uit de precolumbiaanse volkskunst.

Tamayo ontwikkelt een nieuwe vorm van drukkunst de ‘mixografie’. Het bekendste voorbeeld hiervan is zijn werk Dos Personajes Atacados por Perros (Twee figuren aangevallen door Honden).
In 1929 heeft hij een solotentoonstelling in het Nationaal Theater (nu Palacio de Bellas Artes) in Mexico-stad en in 1931 in de John Levy Galleries in New York.
In 1933 maakt Tamayo de muurschildering Music and Singing voor het Conservatorio Nacional de Musica in Mexico-stad. In 1938 maakt hij de muurschildering Revolution voor het Museo Nacional de Arqueología. Voorts heeft hij solotentoonstellingen in de Galería de Arte Mexicano in Mexico-stad en in de Catherine Kuh Gallery in Chicago.

Van 1937 tot 1949 wonen Tamayo en zijn vrouw Olga in New York. In 1938 doceert hij aan de Dalton-School in New York. Hij heeft in 1939 zijn eerste tentoonstelling in de Valentine Gallery.
In 1940 heeft hij weer een van vele solotentoonstellingen in de Valentine Gallery in New York en neemt hij deel aan de groepsexpositie ‘Twenty Centuries of Mexican Art’ in het Museum of Modern Art in New York.

In 1943 heeft hij solotentoonstellingen in de Pierre Matisse Gallery in New York en in het Philadelphia Museum of Art. Tamayo maakt de fresco La Naturaleza y el Artista y La Obra de Arte y el Observador voor de Hillyer kunst bibliotheek van Smith College in Northampton, Massachusetts.

In 1946 wordt hij benoemd tot docent aan het Brooklyn Museum, de Rufino Tamayo Studio.

In 1948 heeft hij een overzichtstentoonstelling van 25 jaar van zijn werk als schilder in het Instituto Nacional de Bellas Artes in Mexico-stad.

In 1949 bezoeken hij en zijn vrouw Europa en vestigen zich in Parijs, waar zij tien jaar blijven. In 1950 neemt hij deel aan de Biënnale van Venetië, waar drie ruimtes aan zijn werk gewijd worden. Ook heeft hij solotentoonstellingen in de Galerie des Beaux-Arts in Parijs en de Knoedler Gallery in New York en in 1951 een overzichtstentoonstelling in het Paleis van Schone Kunsten in Brussel.

In 1953 krijgt hij de eerste prijs op de Biënnale van São Paolo.

In 1958 schildert hij fresco’s voor het Unesco gebouw in Parijs en in 1959 neemt Tamayo deel aan Documenta 2 in Kassel en in 1979 heeft hij een solotentoonstelling in Guggenheim Museum.
In 1981 wordt het Tamayo Museum in Mexico-stad geopend, waar hij in 1987 een overzichtstentoonstelling heeft evenals in het Kunstmuseum in Mexico-stad.

Tamayo behaalde vier eredoctoraten en kreeg in 1988 Mexico’s hoogste onderscheiding: de Eremedaille Belisario Domínguez.

Op 24 juni 1991 overlijdt Tamayo in Mexico-stad aan een longaandoening. Zijn lichaam werd gecremeerd en bijgezet in het Rufino Tamayomuseum in zijn geboortestad.

Hier nog een video van het werk van Rufino Tamayo ….

De wijn

Een redelijk wijnjaar.

Chateau Mouton Rothschild 1998 (wat Chateau Mouton Rothschild er zelf van vindt….)

De wijn heeft mooie, levendige kleuren en een fijne, diepe rode kleur met een kersenkleur tint. De neus opent zich langzaam. In eerste instantie openbaart zich wat vers fruit aroma’s van zwarte bessen en kersen, gemengd met discrete bloemige facetten (violet en pioenroos).Na verloop van tijd ontluiken er steeds meer complexe aroma’s, zoals leer, kruiden, vanille, en potlood, sterk onderscheidend en zeer verfijnd. De aanzet is rijk, vol en aanzienlijk rond en stijlvol, perfect geïntegreerde tannines, zalvend en expansief op de tong. De intensiteit wordt versterkt door prachtige aromatische facetten van toast vermengd met wilde bessen (bramen, blauwe bosbessen) .De afdronk is compact en krachtig: helder en weelderige, fris met zachte vruchten en krachtig. Een warm en zeer succesvol vintage.

Proef smakelijkkk….
Chris

Reageren? Mail naar me.

Je kan ons ook volgen op Facebook, Twitter of Google+ en je hoeft niets te missen!