Voor het etiket van de Chateau Mouton Rothschild was Keith Haring de volgende in rij….
Keith Haring werd geboren op 4 mei 1958 in Reading (Pennsylvania). De kunst die Keith Haring maakte wordt soms (onterecht) popart genoemd, maar ook de termen graffiti-art en moderne kunst worden gebruikt. Zijn cartoonachtige schilderingen en tekeningen gingen o.a. over aids, seks, drugs en apartheid.
Haring is de oudste van vier kinderen. Al op jonge leeftijd was zijn liefde voor tekenen duidelijk. Zijn vader, die ook een soort stripverhalen tekende, bleek een belangrijke bron van inspiratie. Door boeken en musea maakte hij kennis met moderne kunst en het werk van Andy Warhol beïnvloedde hem.
Hij studeerde aan de Ivy School of Professional Art in Pittsburgh, maar voornamelijk het commerciële aspect van de opleiding bleek hem niet aan te spreken. Hij verliet de school, maar hield niet op met tekenen. In 1976 had hij in Pittsburgh zijn eerste belangrijke tentoonstelling. Rond deze tijd werd ook zijn stijl duidelijk: abstracte figuren die oneindig in elkaar vallen, en die enorme ruimtes kunnen vullen. Andere invloeden zijn: Pierre Alechinsky, Christo en Jean Dubuffet. Vooral Christo’s houding tegenover kunst sprak hem aan: kunst is voor iedereen en niet alleen voor de elite.
In 1978, op 19-jarige leeftijd, nam hij de volgende stap: hij verhuisde naar New York en kreeg een beurs voor een studie aan ‘The School of Visual Arts’. In de metro van New York ontdekte hij kunst in de graffiti die hij op de muren vond. Hij werkte hard op school en ontwikkelde een geheel eigen stijl van visuele communicatie door schilderijen, geluid en film. Hij maakte krijttekeningen in de metro op lege billboards, en maakte tekeningen op straat. Hij droeg het niet-commerciële ‘kunst voor iedereen’ idee uit, maar kreeg steeds meer bekendheid. Hierdoor bleek het voor hem niet langer mogelijk zijn eigen werk te verkopen.
Hij exposeerde in 1982, met schilderijen, beelden, beschilderde stukken doek en on-site werk, in Galerie Shafrazi. De belangstelling was groot. In de jaren hierna exposeerde hij wereldwijd.
Haring maakte ook veel decoratieve kunst, bijvoorbeeld op vazen en T-shirts. Betaalbare producten voor een brede doelgroep verkocht hij in zijn eigen winkel in New York City en Tokyo: The Pop Shop. In 1985 versierde hij het lichaam van zangeres Grace Jones en werkte mee aan haar video ‘I’m Not Perfect’.
In 1988 kreeg hij te horen dat hij aids had. Hij overleed op 16 februari 1990 in New York aan de gevolgen van deze ziekte.
In 2008 maakte Christina Clausen de documentaire The Universe of Keith Haring over zijn leven, waarin archiefbeelden werden getoond van Haring, evenals interviews met familie, vrienden en collega’s.
The Pop Shop bleef tot 2005 een winkel in New York City. Sindsdien bestaan ze nog online en brengen regelmatig nieuwe producten uit. Het interieur en de producten van The Pop Shop zijn later nog tentoongesteld, onder meer in museum Tate Modern in Londen.
In Amsterdam bevindt zich op het depotgebouw van het Stedelijk Museum een van Harings weinige overgebleven muurschilderingen. Hij is verscholen achter een aluminiumwand, die later werd geplaatst ter isolatie van het gebouw. Wegens dreigende sloop waren er plannen om de muur te verplaatsen naar het Museumplein, wat echter technisch onmogelijk bleek.
Enkele van Harings muurschilderingen zijn nog altijd te vinden, o.a. in het casino van Knokke, op het Necker Kinderziekenhuis in Parijs, de blinde zijmuur van een kerk in Pisa en bij een basketbalveld in New York City.
In 2008 en 2009 maakte Madonna een eerbetoon aan Keith Haring, met wie ze bevriend was, door zijn afbeeldingen in de Sticky & Sweet Tour te gebruiken tijdens Into The Groove.
Vlak voor de dood van Haring richtte hij een stichting op. Deze Keith Haring Foundation zorgt sindsdien voor het erfgoed, onder meer door een eigen collectie internationaal tentoon te stellen, een (online) archief te beheren, controleert de authenticiteit van Harings werk en verkoopt de producten van The Pop Shop.
Ook doet deze Foundation schenkingen aan door Keith Haring gekozen goede doelen.
Hier een video van zijn werk…
De wijn
Een redelijk goed wijnjaar.
Chateau Mouton Rothschild 1988 (wat Chateau Mouton Rothschild er zelf van vindt….)
De wijn heeft een intense, granaat rode kleur met een koperachtige tint en een zeer verfijnde neus, vermengt met aantrekkelijke bloemige noten van lelie en lila met meer complexe aroma’s van vanille, zoethout, tabak en chocolade, en dan nog wat meer minerale tonen die ontstaan met wat meer lucht.
Vol op de tong, de tanninevol en dat smelt in een rijk scala aan smaken waarin kirsch en cassis likeur gecombineerd worden met koffie, karamel en een vleugje menthol. De afwerking is fris en evenwichtig, aangenaam lang, een combinatie van kracht en verfijning. Een klassieke Pauillac.
Proef smakelijkkk….
Chris
Je kan ons ook volgen op Facebook, Twitter of Google+ en je hoeft niets te missen!