Was ik vorig jaar in de vakantie uitgeweken wegens klimatologische omstandigheden, dit jaar alweer! Wilde ik toen de Jura, Alpen en Rhônedal met de familie bezoeken en werd het door de vele onweer daar in juli het buitengewoon zonnige Bretagne, “zie mijn column op zoek naar de platte oester”.
Zeker geen straf, maar ook nu dus weer niet de aan mijn zoon van 9 beloofde beklimming van de Mont Blanc ;-). Want deze grote berg ziet er in de wolken meer grijs als wit uit. Gelukkig reserveren of boeken wij de campings en of chambres d’hôtes niet van te voren en kun je met WiFi en telefoon snel zien waar je qua weer heen moet gaan.
En in begin juli was dit overduidelijk de Mediterranée, waar op de weerkaarten alleen maar het zonnetje te zien was en dan ook alleen nog direct aan de kust.
Het wordt het toeristische maar liefelijke vissersdorp Cassis aan de wondermooie Calanques en direct gelegen onder de meest imposante en hoogste zeeklif van het Europese vasteland, de Cap Canaille 400 meter boven de azuurblauwe zee.
Hier zit toevallig ook de oude AOC Cassis (appelation d’origine controlée) al uit 1936 het jaar waarin de eerste zoals ook het veel bekendere Chateau-Neuf-du-Pape en veel beroemde Bourgognes een AOC kregen.
Maar hier wordt al veel langer wijn gemaakt! In 600 voor Christus toen de zeer nabij gelegen metropool Marseille werd gesticht door Griekse kolonisten, introduceerde zij ook de wijnstok hier. Dus kunnen we misschien wel zeggen dat dit het oudste wijngebied uit Frankrijk is.
Nu is Cassis een klein en bij het grote publiek onbekend wijngebied van ongeveer 200 hectare die verdeeld worden over ongeveer 12 wijnbedrijven. Door de lage opbrengsten van 30 tot 45 hectoliter per hectare worden er maar 8000 hectoliter per jaar geproduceerd.
Maar vaak wel van een gemiddeld zeer hoge kwaliteit. En het droge, zeer zonnige weer, de zeer nabij gelegen Middellandse Zee met de bijna altijd waaiende mistral, zorgen voor weinig ziektes in de wijngaard en kunnen de meeste boeren biologisch of volgens de lutte raisonnée werken.
Vooral de verkoelende invloed van de zee zorgt ook dat de wijnen hier altijd elegant en lichtvoetig blijven met voor zuid Frankrijk lage verteerbare alcohol gehaltes.
Er worden hier voornamelijk wit en rosé geproduceerd en heel marginaal wat rood en vooral de witte wijn steken er kwalitatief boven uit.
Gemaakt van marsanne, clairette, ugni blanc, bourboulenc en mede ook lichtvoetigheid van deze wijnen zou je niet verwachten dat sommige wijnen hier ook goed kunnen ouderen in de kelder.
Maar deze wijnen zijn vooral bedoeld om heerlijk jong van genieten, heerlijk bij de plaatselijke keuken met veel vis, groentes, knoflook, basilicum en olijfolie. En natuurlijk de beste keuze bij de bouillabaisse de beroemde vissoep uit Marseille.
Na een aantal exemplaren van het plaatselijke Maison des Vins te hebben geproefd wordt het nu tijd om eens zelf een Domaine te bezoeken.
De keuze viel voor mij natuurlijk op Domaine Clos Ste. Magdelaine niet alleen omdat ze de “mooiste” wijngaard van het hele Middelandse zeegebied bezitten, maar ook omdat de uit Griekenland afkomstige familie Zafiropulo sinds 1921 hun uiterste best doet om hier een topwijn te maken. Kleinzoon Jonatan Sack met zijn vrouw Aurelie zorgen nu voor de productie van deze bijzondere en 100% biologische wijnen.
Bij de proeverij verzorgt door Aurelie proeven we eerst de heerlijke heel licht zalm gekleurde rosé uit 2013 gemaakt van grenache, cinsault en mourverdre.
Een spannende complexe rosé met veel smaak maar toch een heel sappige frisheid. Dezelfde kwaliteit als de toppers van het bekendere Bandol, maar dan liefelijker.
Bewaar hem het liefst nog een jaartje, maar daar zal dit roze pareltje vaak niet aan toe komen. Helaas maken ze maar zeer weinig flessen ongeveer 25% van de totale productie.
Na de rosé de witte Cassis 2012, deze is gemaakt van voornamelijk marsanne, ugni blanc, een beetje clairette en bourboulenc en heeft een mooi mineraal en stuivend bouquet van witte bloesems, perziken en ziltige citroenzest. Heel vol en sappig van smaak met veel concentraat, lengte en balans.
De 2011 die we er na proeven is wat meer gesloten en heeft een hogere maar zeer fijne zuur graad. Vooral de 2012 is nu al heerlijk, maar beide wijnen zullen zeker nog mooier worden na een paar jaartjes kelderrust.
Opvallend is de grote zuiverheid van de smaken in alle wijnen uit Cassis en dit domein in het bijzonder. Ook ruik en proef je echt de zee net als bij mijn andere favoriete witte wijn de Muscadet. En met deze wijnen haal je zeker in ieder jaargetijde de zomer in huis.
In de volgende column meer over mijn wijnbelevenissen deze zomer.
Tim Bos