Er zijn al vele tv programma’s aan gewijd: de keuze van de ouders wat betreft jongeren en alcohol. De één keurt dit pertinent af, van de ander mag dit onder toeziend oog van de ouder(s) en sommigen laten hun kinderen hier helemaal ‘vrij’ in.

Het is al geruime tijd bekend dat alcohol extra schadelijk is voor jongeren. Het is slecht voor de ontwikkeling van de hersenen, het kan leiden tot problemen met alcohol op latere leeftijd en ze lopen sneller kans op alcoholvergiftiging. Het kabinet wil dat alcohol alleen nog wordt verkocht aan jongeren van 18 jaar en ouder. De Eerste Kamer moet het voorstel nog goedkeuren. Het streven is de verhoging in 2013 in te laten gaan.

Er wordt veel geïnvesteerd in voorlichting op school over deze gevaren. Dit vind ik een zeer goed initiatief, want gedurende mijn schoolperiode kan ik mij niet herinneren dat dit aan de orde was. Of was het er wel, maar interesseerde het mij op die leeftijd gewoon niet?

Wanneer ik terugkijk op mijn jeugd, kreeg ik mijn eerste alcoholische drankje op veertienjarige leeftijd, tijdens de verjaardag van een tante. Het glas was vooral gevuld met jus d’orange en een heel klein scheutje pisang ambon. Dit was overigens éénmalig, maar poeh, wat voelde ik me ‘volwassen’, zeg.

Vroeger werd er bij ons thuis nooit wijn gedronken tijdens het avondeten. Hooguit een enkele keer een biertje bij de pittige nasi/bami door mijn vader en (op latere leeftijd) mijn broer. Wanneer ik dan van anderen hoorde dat zij een glas wijn bij het avondeten kregen, dacht ik: ‘oh, wat gezellig. Dat ga ik later ook doen.’
Nu ben ik moeder van twee jonge kinderen en werk ik als wijndocente. Ik kom dus veel in aanraking met wijn. Desondanks drink ik bijna nooit wijn tijdens het avondeten. Heel soms in het weekend of wanneer er wat uitgebreider is gekookt, maar nooit bij mijn ‘Hollandse pot’. Voor mij voegt dit niet met wijn. Zal het komen omdat ik dit van huis uit heb meegekregen?
Mogen mijn kinderen, wanneer ze ‘jongeren’ zijn, een glas wijn tijdens het uitgebreide diner meedrinken? Aan de ene kant denk ik: ‘Ja hoor, wij zitten er bij.’ We hebben zelf in de hand hoeveel we inschenken en zo leren ze al vroeg iets over smaken. Maar aan de andere kant denk ik dan weer aan die hersenen… Wat ben ik blij dat ik nog flink wat jaren te gaan hebt, voordat mijn kinderen jongeren zijn!

Met hartelijke groet,

Margret Weijers

(Vinoloog; wijndocent; Smaakvermaak.nl)