Het is alweer bijna 10 jaar geleden. Na een jaar hard studeren voor de Vinologenopleiding gaf ik mijzelf een reis cadeau naar Nieuw Zeeland. Eigenlijk best grappig: ik denk dat ik één van de weinige ben die al wel naar de andere kant van de wereld is geweest, maar nog nooit één voet op Texel heeft gezet.

Tijdens deze reis moest er natuurlijk ook enkele wijnboeren aangedaan worden. Ik zal nooit vergeten hoe geweldig ik ontvangen werd bij een wijnhuis in Nelson. Na een slapeloze nacht (ik was de kaarten voor de boottocht kwijt) en een autorit vol stress, kwam ik veel te laat in Nelson aan. Ik schaamde me behoorlijk, want er was voor mij een afspraak gemaakt en ik heb een hekel aan te laat komen. Judy kwam naar buiten en verwelkomde mij zeer hartelijk.

Na een blik op mijn hoofd (stressy?) vroeg ze mij ‘Would you like to have a cup of tea? Purhaps with some cheeses?’ De combinatie thee en wijn was mij niet helemaal duidelijk, maar dat was wel precies wat ik nodig had, even ontspannen. Gelukkig kwam ik weer snel in mijn ‘chill modus’ en na de thee en een gesprek met de wijnmaker liep ik met een glas witte ‘shaffy’, tezamen met de eigenaar door de wijngaard. Hij liet mij zijn rijen chardonnay zien en ik zag dat er twee banen bedekt waren met schelpen.

Ik vroeg hem ernaar en hij vertelde mij dat de bodem overwegend klei-achtig is. Deze bodem zorgt voor wat stevigere wijnen. Tim wilde proberen of hij een chardonnay met wat meer mineraliteit kon maken, dus strooide hij over de bodem wat gekneusde schelpen (hij voegde dus als het ware kalk toe). Hij liet mij naderhand beide chardonnay’s van de verschillende bodemsoorten naast elkaar proeven en sindsdien weet ik hoe mineraliteit ruikt en smaakt.

Ook in Waipara ben ik bij een wijnhuis langs geweest. Ik denk nog vaak terug aan dat prachtige uitzicht! De strakblauwe lucht, de rijen met druivenranken en op de achtergrond de bergen met zijn besneeuwde toppen. Daar klom de wijnmaker op een rij hoog opgestapelde wijnvaten om mij eerst een glas pinot noir gerijpt in oud hout en vervolgens deze wijn in nieuw hout te laten ruiken en proeven. Wat een verschil! De ene had een hint van eiken terwijl de andere wijn een behoorlijke body had. Hier kan geen geurflesje tegenop!

Bijna 10 jaar later zou ik graag weer een dergelijke reis willen maken. Er staan er nog zoveel op mijn lijstje: Argentinië, Chili, Zuid-Afrika, enz. Alleen mijn thuissituatie is iets gewijzigd. Ik woon samen met een lieverd die bier boven wijn verkiest en mijn twee schatten van kinderen wil ik ook niet ‘meeslepen’ naar de wijnhuizen, want wat hebben zij er aan? Er zit denk ik maar één ding op: tijdens de zomervakantie met mijn familie wegdromen en zeer binnenkort een wijnreis boeken voor het najaar met een leuke groep wijnliefhebbers.

Met hartelijke groet,

Margret Weijers
(Vinoloog; wijndocent; Smaakvermaak.nl)