Karen komt vreemde dingen tegen in de wijngaard…
Het is november en we wanen ons in het voorjaar: zonnetje en 22 graden. Alle velden pronken in hun herfstkleuren. In geel, oranje en rood staan ze afgetekend tegen een blauwe lucht.
Wij klussen in het begin van de maand in de schuur. De wijn moet gescheiden worden van de lie. Dat betekent de wijn overpompen in een schone tank en de pomp op tijd stoppen wanneer de onderliggende lie wordt bereikt.
Voor een ongeduldig iemand als ik betekent dat veel wachten: ruim twee uur voor een tank is overgepompt. En dan in het luik kijken hoeveel lie in de tank is achtergebleven.
Maar dan is het mijn beurt. Het luik kan worden geopend. Het regenpak kan aan. En ik worstel me via dat akelig kleine luikje in de tank, glijdt ruggelings door de laag lie, keer me om in die prut om van daaruit rechtop te gaan staan. Dan sta je er letterlijk gekleurd bij, met lie die van je regenpak drupt. De trekker wordt me aangereikt en zo schuif ik de prut door het luikje in een grote teil, van waaruit de lie overgepomd wordt naar een kleine tank.
In een alcohollucht werk ik alles de tank uit.
“Hoef geen wijn meer bij het eten” jubel ik, aardig beneveld.
De hogedrukspuit wordt aangereikt. Daarmee ontdoe ik de wanden van restjes lie en wijnkristallen. Na afloop hoef ik niet meer onder de douche, het water drupt van alle kanten langs mijn regenpak.
In lie zit net zoveel alcohol als in wijn. Daar heeft de Franse staat grote belangstelling voor.
Wettelijk zijn de wijnboeren verplicht alcohol te leveren aan de staat, de hoeveelheid wordt berekend naar gelang het volume geproduceerde wijn van dat jaar.
Door de lie naar de distellerie te brengen, die dus de alcohol eruit haalt, voldoen wijnboeren aan hun leveringsplicht. Heb je de pech niet genoeg alcohol te leveren via de lie, tja, dan verlangt de Franse staat van je dat je haar wijn levert, om aan de ontbrekende alcohol te komen….
En de wijn is erg goed dit jaar, die willen we graag zelf houden.
Na dus een paar dagen regenpakwerk in de schuur, geef ik mezelf vrijaf om de velden te bekijken.
De bladeren zitten er nog aan. Dat betekent dus nog wat vakantie, want het snoeien begint pas wanneer het laatste blaadje is gevallen. Je moet de natuur haar gang laten gaan, ze haalt uit de bladeren materiaal dat volgend jaar bijdraagt aan de groei en kwaliteit.
Omdat het die nacht -eindelijk- een beetje heeft geregend, plant ik stekken van de vijgenboom langs de rand van mijn Marselan veld. Deels functioneel, want ze fungeren over een jaar of tien als windbrekers, maar vooral omdat ik het mooi vind en omdat ik gek ben op vijgenjam.
Bij het maken van foto’s van de rode bladerpracht van de Marselan, ontdek ik grote bruine bulten, alsof een olifant zijn behoefte in mijn veld heeft gedaan. En niet één keer, her en der zie ik ze.
Olifanten zijn hier niet, dus welk dier poept mijn veld vol?
Toeristen leveren niet zulke immense prestaties, en bovendien, die draperen er wc papier op.
Maar goed, die enorme bulten. Ik maak er een foto van. Ik ruik niets, en van dichtbij zie ik dat het zich uit de grond omhoog heeft gedrukt. Als een kind, met een stokje , por ik in die handel.
En ontdek dat het vezelachtig is, geen poep dus, maar een plant. Ik zie het al voor me: wijnmaakster ontdekt onbekende plantaardige variant. Wie weet, gaat die mijn naam krijgen… Hoewel, had liever gehad dat die plant op een orchidee leek.
Mijn partner lacht smakelijk wanneer ik hem foto’s toon van mijn ontdekking: het betreft een paddestoel! Met één zo’n gevaarte heb je gelijk een soeppan vol. Ze zijn dus oneetbaar.
De dagen daarna steekt de wind op en dwarrelen de bladeren hoog op.
Het einde van de vakantie komt in zicht, het snoeimes kan geslepen worden….
Karen Haanstra is wijnbouwer in Fontjoncouse, Corbières in Zuid-Frankrijk. Onder de naam “Fontaine des Joncs” produceert zij wijnen van o.a. de Syrah, Carignan en de Chardonnay-druif. De wijnen van Fontaine des Joncs zijn in beginsel alleen in Frankrijk verkrijgbaar, echter op de site van Fontaine des Joncs kunt u HIER informeren naar de verkrijgbaarheid van de wijnen in Nederland.