De lente is in het zuiden van Frankrijk allang begonnen, wijnboerin Karen bericht hierover.
De groei zit er goed in. Per dag zie je de twijgen groter worden.
Vooral de Marselan, de jongste aanplant, heeft grootse plannen voor de oogst. Veel twijgen, met aan elke twijg twee -nog minuscule- trosjes.
Geweldig, wanneer je van plan bent 80 hl. per hectare te oogsten.
Zo’n rendement zoeken wij niet. Veel wijn, weinig smaak, zeggen wij.
En het is nog minder geweldig wanneer het een jonge plant betreft. Zo’n plant gaat al haar kracht richten op het rijp krijgen van de vele trossen. Dat gaat ten koste van het ontwikkelen van een goed wortelstelsel. En goed geworteld zijn, is een eerste vereiste voor een lang leven.
Probeer dat maar aan een plant uit te leggen. En vooral aan een onstuimige puber. Die willen het leven nu leven, en niet al bezig wijn met de oude dag.
Dus de Marselan heeft ons ingrijpen maar te ondergaan. En zo zitten we op de knieën twijgen te verwijderen bij elke wijnstok, totaal 2400 stuks. Mocht een plant pijn ervaren, dan kan ze zich troosten met de gedachte, dat wij er een zere rug en stramme knieën aan over hielden.
Maar het resultaat is al dat lijden meer dan waard: de verhouding tussen wat wijnstok aankan en de hoeveelheid druiven is een stuk beter geworden.
Mocht de vruchtzetting volgens het boekje verlopen, dan zitten er zelfs nog teveel trossen aan.
En zal er in juli een “vendange verte” toegepast worden, oftewel een groene oogst. Dat houdt in dat je een deel van de onrijpe trossen wegknipt , oftewel “oogst”.
’t Is mooi weer, het zonnetje schijnt, windstil, en in een t-shirtje aan het werk. Dat zijn van die dagen, dat je ervan geniet wijnbouwer te zijn,
Mijn partner kijkt wat verder dan één dag.
“Heb je al die twijgen gezien, die moeten nodig voor de eerste keer bespoten worden”.
Ik weet wat dat inhoudt: hij op de tractor en ik loop ernaast om met een spuitstok een lichte dosis koper over de bladeren vernevelen, tegen odium. Dat moet met windstil weer gebeuren.
De volgende dag is het dus windstil en warm. En ik sjok over een bobbelige bodem (de velden zijn allemaal net geploegd), helling op-helling af, om heel precies een lichtblauw waasje over de net ontloken bladeren te leggen. De dagen erna bijft het windstil (en warm), en zo leg ik heel wat kilometers af.
Ik ben tevreden, we hebben mooi werk afgeleverd. Met als bijkomstigheid, dat mijn beenspieren een training hebben ondergaan, die geen sportschool kan evenaren.
De korte broek kan weer met goed fatsoen aan, laat de zomer nu maar komen.
Karen Haanstra is wijnbouwer in Fontjoncouse, Corbières in Zuid-Frankrijk. Onder de naam “Fontaine des Joncs” produceert zij wijnen van o.a. de Syrah, Carignan en de Chardonnay-druif. De wijnen van Fontaine des Joncs zijn in beginsel alleen in Frankrijk verkrijgbaar, echter op de site van Fontaine des Joncs kunt u HIER informeren naar de verkrijgbaarheid van de wijnen in Nederland.