Ook een wijnboerin in de Corbiéres heeft zo haar problemen. En dan niet alleen met de wijngaard…

Het weer zit mee, het weer zit tegen: Een paar dagen zon, een paar dagen mist, een bui, en dan weer wat zon. Zenuwenweer. Warmte, dat is goed voor druiven. Vocht en warmte, daar houden schimmels van.
Begin augustus bespoten we voor de laatste keer. Zo komen er geen restanten van het product in de wijn. Maar de druiven zijn dus ook niet meer beschermd tegen aanvallen van schimmelziektes.

Normaal beginnen we half september met de oogst, dit jaar werd het begin oktober. En desondanks knipten we trossen die nog niet rijp genoeg waren. Die op de grond en niet in de emmer terechtkwamen. Wie drinkt er nou graag zure wijn?
Helaas zien we ook plekken waar schimmel kan uitbreken. En de nachten zijn te vochtig.
In alle haast lukt het een tweede plukkersploeg te vinden. Elke ploeg bestaat uit vier (sommige dagen vijf) knippers en één drager: een man met een grote korf op zijn rug die de hele dag de inhoud van vier of vijf emmers uit het veld en naar de tractor brengt. Zwaar werk, omdat onze velden tegen hellingen liggen.
Dat is ook zoiets: in Nederland worden druiven geplukt. Probeer maar eens een tros druiven van de rank te breken en u begrijpt waarom we de trossen met een soort schaartje knippen.

En dan zijn er “op zijn Frans” personeelsbeslommeringen: een telefoontje ’s ochtends, dat drie van de vier nieuwkomers niet komen. Dus maar met één team gewerkt die dag. Een dag later houdt de vierde nieuwkomer -als afgesproken- op. Gelukkig wordt het weer beter: zon en minder vochtig.
We besluiten met ons oorspronkelijke team door te werken, maar dan ook in het weekend.
Onze rasta vraagt een voorschot om zijn verjaardag vieren, evenals zijn maatje, de drager.
De volgende dag verschijnt het duo drie kwartier te laat én nog onder invloed van de festiviteiten van de voorgaande avond. Mijn partner uit zijn ongenoegen in enkele krachtige zinnen, en het werk wordt hervat. De drager heeft moeite om in het ritme te komen.
De rasta is geregeld -letterlijk- het spoor bijster, vergist zich in de rijen en heeft de emmer maar halfvol wanneer wij aan legen toe zijn.

Voor het eerst in zijn carrière legt mijn partner die dag een alcoholverbod op voor het middageten.
Het mocht niet baten: een kwartier te laat verschijnt het duo. De drager heeft de korf in een noodtempo op zijn rug, en excuseert zich dat de rasta maar niet wilde vertrekken. Uitleg is overbodig: De rasta zwenkt van links naar rechts door het veld. We sturen hem het veld uit vanwege een te hoog risico op ongelukken met het knipmes! De rasta beseft niet dat hij een gevaar is voor zijn eigen én onze vingers. De volgende dag verschijnt hij niet op het werk.
Twee dagen later heeft onze drager hem gelokaliseerd: temidden van vijftien daklozen en hun honden kampeert hij in zijn auto op een veld naast de vuilstort. Als menselijk afval. Hij had bij ons terug mogen komen, onder voorwaarde zijn alcohol en drugsgebruik onder controle te hebben.
Maar hij is al te verstrikt in zijn verslaving, en deelt een plek met lotgenoten voor wie de samenleving een jungle is geworden waarin ze zich niet weten te handhaven.

Dag na dag was er die spanning over de kwaliteit van de druiven. De laatste dagen deden schimmelziektes hun entrée en lieten we opnieuw trossen op de grond vallen.
Half oktober hadden we de oogst in de schuur. De gisting verliep voorspoedig, en de malolactische gisting (onder andere de omzetting van zuren) kwam spontaan en op het goede moment op gang.
Het is nu afwachten, hoe de wijn zich gaat ontwikkelen.
Het was een moeilijk jaar, 2013, en het blijft onzeker: het evenwicht tussen suikers en zuren is anders dan normale jaren.

Karen Haanstra is wijnbouwer in Fontjoncouse, Corbières in Zuid-West Frankrijk. Onder de naam “Fontaine des Joncs” produceert zij wijnen van o.a. de Syrah en Carignan-druif. De wijnen van Fontaine des Joncs zijn op dit moment alleen in Frankrijk verkrijgbaar, het wachten is op een importeur die de deuren naar de Nederlandse markt voor haar open zet…

Ed
Reageren? Mail naar me.

Je kan ons volgen via mail, facebook, twitter of google+!