Dirk is op reis in Spanje. En wat hij daar allemaal meemaakt op wijngebied….
Afgelopen maanden heb ik vijf weken door Spanje getrokken. Te voet. Zo’n kleine 800 kilometer over de Camino Francés. De Pelgrimsroute. Een avontuur. Een zoektocht op zoek naar mijzelf. Een avontuur was het zeker ook op wijngebied. Ik heb verschillende interessante wijngebieden doorkruist. Waarvan de Rioja wel de bekendste is. Ook interessant te noemen is de Spaanse wijnconsumptie. Bestel je in Spanje een Vino Tinto dan krijg je een verrassend glas rood wijn koud geserveerd. Op zich smaakt de rode wijn er niet minder om. In Nederland zouden we flippen. Rode wijn hoort geserveerd te worden op kamertemperatuur hoor ik u denken.
In de eerste week van mijn pelgrimage ontmoette ik een Duitse pelgrim die zich nogal aan het opwinden was over de koude wijn. Hele verhalen had ze te delen met de andere pelgrims over dat rode wijn toch zeker op kamertemperatuur geserveerd moet worden. En dat de Spanjaarden er werkelijk geen snars van snappen. Bij het horen van het betoog dacht ik; ‘als jij nu eens de Spanjaarden gaat vertellen hoe zij hun wijn moeten serveren’. Ga ik alvast een blokje om.
Inmiddels was ik zelf al gewend aan de verfrissende rode wijn. Op zich gaat dat vrij snel. Want ik pas maar al te graag mijn wijngenot aan op het land waar ik verblijf. Maar er zijn grenzen. Niet veel later zag ik namelijk een Spanjaard, die ik voor het gemak maar Alberto Contador noem, die water met bubbels in zijn rode wijn kieperde. Ik vroeg Alberto stomverbaasd waar hij in godsnaam mee bezig was. Blijkbaar nog zo’n doodnormaal iets in Spanje. Ik dacht overigens Alberto het schokkende feit te vertellen dat Chinezen hun duur geïmporteerde Franse wijnen vermengen en wegklokken met Coca Cola. Dat was voor Contador geen verrassing. Sterker nog de Spanjaarden hebben er een naam voor; ‘Calimocho’. Hij wist mij ook te vertellen dat Tinto de Verano een rode wijn met citroen gazeuse is. Zou ik zeker een keer op een warme zomerdag moeten proberen….
(foto bron: winetimes.co)
De Amerikanen die ik eerder op mijn pelgrimstocht heb mogen ontmoeten maken het ook bont. Bij het serveren van een redelijk mooie Spaanse Rioja vroegen zij beleefd aan de ober om ‘icecubes’. En hop, de ijsklonten verdwenen in het glas rood. Op mijn vraag ‘waarom?’ kreeg ik het antwoord dat anders de rode wijn niet te drinken was. Tja, daar zit je dan. Je glas rode wijn te walsen, ruiken, te slurpen. ‘A su salud’ zeg ik dan maar.
Over de auteur: Dirk van Mierlo is gastschrijver bij de 3 WijnGekken. In het dagelijks leven is hij marketeer bij een grote verzekeraar. Noemt zichzelf wijnambassadeur en vindt al die poeha rondom wijn maar overdreven gedoe.
‘Wijn moet je beleven en elk glas moet je meenemen op een avontuurlijke ontdekkingsreis.’
Je kan ons ook volgen op Facebook, Twitter of Google+ en je hoeft niets te missen!