Het leek erop dat de winter helemaal geen winter zou worden. Planten raakten in de war.

Bizarre bloei van kruiden, die eigenlijk afgestorven zouden moeten te zijn, kwam veel voor in de wijngaard. Bij het snoeien waren er zelfs enkele druivenstokken die al de voorjaarssapstroom toonden.
Gelukkig sloeg het milde weer toch om naar koelere dagen, zowaar kwamen er zelfs temperaturen beneden het gemiddelde voor. De druivenrank verzonk toch weer in de winterse rust en de lentegevoelens in planten werd een halt toegeroepen.

Sommige planten en struiken lijken nog wat voor te lopen, maar bij de druiven lijkt het weer bijna normaal. Er zijn nu dus weer kansen op een normale uitloop, dat betekent dat het buigen van de twijgen kan beginnen. ‘Boogjes maken’ ga ik toch weer anders doen dan vorig jaar. Het stimuleren van uitkomen van meer ogen bij de Solaris is niet best uitgevallen, dus dit jaar terug naar de oude boogjes. Het werd veel te wild en er kwamen te veel trossen bij elkaar, die dan weer uitgedund moesten worden. Het gaat dus weer terug naar bogen van één lange of twéé korte bogen, dat hangt er weer vanaf hoe de planten de dat willen. Bij de andere rassen zal er toch wat geëxperimenteerd worden met vlakbogen en wat nieuwe vormen van buigen. De nachtvorst van vorig jaar heeft nu eenmaal de ideale vorming van sterke scheuten op de beste plaats verhinderd. Daar zit je dan mee.

Het is nodig om nog even geduld te hebben, want de schapen van de Landschapskudde zijn wat later dan anders op het land gekomen. Zij moeten eerst een stuk afgegraasd hebben en verkast zijn naar een ander stuk grond, voordat je de draden weer kunt opspannen en het buigen kan beginnen. In het verleden heb ik de schapen door ‘kant en klare’ delen laten grazen. Dan is veel werk voor niets geweest, omdat de schapen in de vroege lente graag wat tegen de draden aanschuren. Dat willen ze om de kriebelende loslatende wolharen kwijt te raken, gevoelige beesten zijn het. Dan raken weer veel draden los en er kan ook wat schade aan vroege knoppen komen. De schapen moeten dan ook rond 10 april weer naar de kudde toe.

 

Het werk in de wijngaard

De wijngaard heeft uiterlijk een transformatie ondergaan. Veel wilgenopslag en andere struiken zijn gesnoeid tot aan de grond. Die ingreep is eens in de 3 tot 5 jaar nodig om te veel schaduw te vermijden en veilige haventjes voor de Suzuki vlieg te voorkomen. Ja, die Suzuki vlieg, die zoveel schade heeft aangedaan aan de druiven, daar moeten nog heel veel maatregelen voor worden getroffen, voordat we weer lachend het oogstseizoen kunnen binnen gaan. Zeker, er is iets dat gebruikt kan worden ter bestrijding, maar dan moet het weer wel wat meewerken. Er wordt ook hard gewerkt door de collega’s van de nieuw opgerichte Commerciële Wijnbouwer Vereniging om middelen te evalueren en die toelaatbaar te krijgen. Ook in de verwerking van aangetaste druiven zijn wat mogelijkheden in zicht. Het blijft toch een onvoorspelbaar gebeuren voor de blauwe druiven.

Ondertussen zijn de wijnen van de afgelopen oogst in volle ontwikkeling. De gisten zijn verwijderd en de wijnen zijn overgestoken, ook is er hier en daar al gefiltreerd. Op De Reeborghesch zijn de witte wijnen geproefd met collega Diederick Beker en Arina van Leenen. Ze zijn geproefd op karakter en op de geschiktheid voor het assembleren. Dat was een leuk onderonsje met goede resultaten.

 

Robien Fortwien, de Henxerrie en een Nederlands sherry-type

De nieuwe Robien Fortwien is wat eerder dan anders in het houten vat gegaan, om daar dan ook meer dan een jaar te rijpen. Dan is er ook nog een goede slok over die over enkele maanden overgeheveld zal worden. De smaken zijn veelbelovend. Het experiment met Rosé Fortwien is goed geslaagd en leuke flessen met fonkelende, heerlijke portstijl wijn staan klaar voor de nieuwsgierige proevers. De Henxerrie van 2013 is ook ver genoeg ontwikkeld om te bottelen, er is nu een beperkte hoeveelheid van smakelijke wijnen van het sherry-type te verkrijgen.
Omdat er nogal wat druivenpitten geoogst zijn, die zich goed lenen voor de fabricage van leuke likeuren is ook daar mee gewerkt. Een nieuw product is ontwikkeld. Het nieuwe product heet ‘Brit Pitt’ en is nu verkrijgbaar in leuke kleine flessen. Pittige smaak, die niet onderdoet voor die van likeuren met een grote naam.
Dit jaar lijkt het alsof het wel eens druk zou kunnen worden met nieuwsgierige gasten van heinde en verre, en dan bedoel ik het westen van het land en uit Brabant. Er is belangstelling voor het arrangement “Samen Genieten”, en dat is nogal wiedes, want het is erg leuk en lekker. Ik had afgelopen keer een koppel dat enthousiast de wijnen proefde en de volgende dag de wijngaard verliet zonder één flesje mee te nemen. Nooit eerder is er zoiets gebeurd, en ik zal dan toch met het gulle schenken moeten oppassen, om de gulzige proevers niet te veel te subsidiëren.

Ik zie met graagte veel mensen warmlopen om hier op 14 mei te komen om de IJsheiligen te verdrijven op onze “Nacht van de Wijngaard”. Als er genoeg toezeggingen komen gaan we er iets moois van maken. Met een beetje geluk ligt de wijngaard er dan in volle lenteglorie bij. Het is een prachtig decor om met fakkels te lopen en om geesten te verjagen. Er zijn strategisch geplaatste vuurtjes en die gaan we ontsteken. Een nacht voor beheerste pyromanen met smaak voor goede wijnen en passende hapjes. De inschrijving is dus geopend.

Henk Marmelstein
Wijngaard de Reeborghesch