Bij Karen Haanstra in het Zuid-Franse Fontjoncouse gaan de ontwikkelingen snel.

Maart 2018. Het is Nederlands weer. Mist, motregen, koude wind. Dat heeft zijn effect op het humeur van mijn Zuid-Franse partner, die zulk weer niet gewend is. Was hij in februari nog dik tevreden met de voorsprong die hij had op zijn werk, zo eind maart werd hij ongenietbaar door de achterstand.
De grond is veel te nat voor de tractor. Er is dus niks gedaan aan het losmaken van de grond en het oprukkend (frans) onkruid, dat gek blijkt te zijn op (hollandse) buitjes.

We hebben een potentiële kandidaat, die de vaart er goed in zet.
Half februari logeerde hij met zijn gezin twee dagen in Fontjoncouse, in één van onze vakantie huizen. Hij regelde dingen, zijn vrouw verkende met beide kinderen de omgeving en bezocht Narbonne, waar de middelbare school is.
De SAFER komt langs, een instantie die toeziet op agrarische transacties. Alles is op papier gezet en we tekenen een voorlopige koopakte. Eind maart komt de transactie in een commissie. Ziet die geen bezwaren, dan wordt ons wijndomein toegewezen aan deze voortvarende kandidaat.
Het gaat nu dus erg snel.
Half januari waren we zover om ons domein te koop te zetten, en eind maart wordt besloten of we eind oktober afstand doen van alles wat we bezitten.
Gelukkig is er overeenstemming dat we dit jaar tot en met de oogst ons werk blijven doen.
Zo ronden we met een allerlaatste cyclus ons bestaan als wijnbouwer af…

De aanstaande eigenaar wil de komende maanden met ons meelopen, om zich voor te bereiden op zijn nieuwe baan. Hij heeft geen ervaring als agrariër.
Hij volgt een schriftelijke opleiding en heeft in de buurt al een stageplaats gevonden.
En zo logeert hij eind maart een week bij ons, om zijn eerste stage te volgen bij een collega.
We nodigen hem een paar keer uit ’s avonds met ons mee te eten. Na een dag hard werken is het fijn, wanneer het eten ’s avonds klaar staat.
Hij praat met een niet te stuiten enthousiasme over zijn nieuwe toekomst. Wij praten over de overname, dat we onze ervaring graag aan hem door willen geven, om hem de eerste jaren te helpen zijn eigen koers te vinden.
Het is niet alleen materiaal wat we willen overdragen, maar ook de liefde voor het land en het werk.
Bij deze kandidaat valt dat in vruchtbare aarde. We zullen hem geregeld daadwerkelijk meehelpen met het werk, spreken we af.

Tijdens zijn verblijf horen we, dat onze overdracht moeiteloos door de commissie ging.
Nu wordt het heel concreet. Notarissen moeten met aktes in de weer. En wij met de verhuizing.
De nieuwe eigenaren zullen half augustus ons huis betrekken, zo kunnen hun kinderen hier het nieuwe schooljaar beginnen. Wij hebben nog geen ander huis, en zullen voorlopig in een van de vakantiehuizen gaan wonen. Wanneer je alles verkoopt, heb je weinig plaats voor je spullen in een vakantiehuis. Dus is het opnieuw afstand doen van dingen die jaren deel van je leven waren.

Het vakantiehuis bevindt zich naast onze huidige woning.
Het is onwerkelijk, te bedenken dat ik deze winter “onze” tractor hoor vertrekken vanuit mijn “oude” huis, richting onze “voormalige” velden, met een andere bestuurder dan mijn partner.
En om naast “mijn” huis te wonen en een ander in “mijn” tuin te zien wroeten.
Het is nog te vers allemaal. Ik heb gelukkig een half jaar om me los te maken.
Er moet ruimte komen, ruimte voor nieuwe plannen.

Karen Haanstra is wijnbouwer in Fontjoncouse, in de regio Corbières in Zuid-Frankrijk.
Onder de naam “Fontaine des Joncs” produceert zij wijnen van o.a. de Syrah, Carignan en de Marselan-druif.
Zij verhuurt op haar wijndomein een drietal vakantiewoningen. U kunt HIER informeren naar de beschikbaarheid en de tarieven van de vakantiewoningen.