Wijnbouwer Karen bezoekt een feest en doet daar een nuttige ervaring op.
Sinds mei heb ik 1000 flessen wijn klaar voor de verkoop.
De gasten genieten ervan, en de doosjes verdwijnen gestaag uit de schuur.
Mijn partner is lid van een coöperatieve organisatie, de grootse wijnverkoper in Frankrijk. De wijn wordt “in bulk” (ongebotteld) aangekocht en per grote vrachtauto opgehaald.
Vijftig jaar geleden staken zeven wijnbouwers de koppen bij elkaar en vormden een coöperatieve verkooporganisatie. En dat ging goed, de groei zat er gelijk in.
Nu, een halve eeuw later, is het een bedrijf met 500 personeelsleden, 3000 aangesloten wijnbouwers en een bruto omzet van 300 miljoen euro. Die halve eeuw moest gevierd worden!
Dus ons gezin toog naar de grote zaal van het theater in Narbonne, waar om vier uur ’s middags de ceremonie begon. Tot half zeven toespraken. Daar houden Fransen van. Gelukkig per spreker een afgemeten tijd, dat maak je hier niet vaak mee.
Dan komt het ontspannen gedeelte aan bod. Een opera zangeres. Ze heeft geen microfoon nodig. Maar een mooi timbre, en een goede piano-begeleiding.
Na dit half uurtje cultuur, richting frivolere zaken: een heus cabaret is ingehuurd.
Mooie danseressen en twee zangeressen die zich prima redden met een heel uiteenlopend reportoire.
Zoonlief (en pa) kijken met heel wat meer aandacht naar deze vorm van vermaak.
Door mijn genen en zijn rugbytraining heb ik een vijftienjarige zoon van bijna 1.90 m., voorzien van brede schouders. Waar hij op zijn leeftijd zijn baard vandaan heeft, is me een raadsel.
Bij de Franse Can-can togen twee danseressen richting publiek, en het glunderende hoofd van mijn minderjarige zoon verdween even onder één van de rokken. Voor hem kon de avond niet meer stuk!
Rond negen uur werd een uitgebreid diner-buffet aangeboden, met natuurlijk de mooiste wijnen uit het assortiment van de organisator.
Een eindje verderop zie ik de president van de grootste Italiaanse verkoopcoöperatie wat verlaten naar de 500 gasten te kijken.
Dat lijkt nergens naar, stel ik vast: je hoort je met zo’n belangrijke gast bezig te houden.
De man spreekt Engels, geen Frans en ik vrees dat dát de reden van zijn isolement is.
“Dan ga ik wel met hem praten”.
“Maar je kent hem niet, en het is een eregast, dat doe je toch niet?” reageert mijn zoon.
“Jongen, je moet in het leven nooit tevoren besluiten dat iets niet kan, eerst proberen, dan weet je het zeker”. En na die woorden steven ik op mijn Italiaan af, om hem in het Engels te bedanken voor zijn verhelderende toespraak.
Het ging over mondialisering. En net als vijftig jaar geleden toen zeven wijnbouwers zich verenigden om sterker de verkoopmarkt op te gaan, willen de grootste verkoopcoöperaties zich internationaal verenigen, om sterker te staan in een mondiale markt, waar geen greep op te krijgen is. En met haar speculaties die prijzen naar hartenlust kan doen stijgen en zakken, met als gevolg dat agrarische bedrijven gedwongen moeten sluiten, omdat de prijs niets meer te maken heeft met de productiekosten van hun product.
Een charmante en intelligente man, we besteden drie kwartier aan dit onderwerp, hij op macro-niveau, ik op micro. Voor beiden een rijke uitwisseling. “Jij zou perfect zijn in ons marketingteam” besluit hij na afloop. “Laat mij maar in mijn velden, daar ben ik gelukkig”.
En wederom realiseer ik me, dat mijn hart ligt in het maken van de wijn, en niet in het verkopen.
Dat moeders zo lang aan de praat bleef, intrigeert mijn zoon. “En wat zei hij”
“Dat ik bij hem kan komen werken”, glunder ik.
Moeders moeten het voorbeeld geven aan hun kinderen, nietwaar?
Wil je iets bereiken, dan moet je contacten opbouwen (netwerken heet dat) en initiatieven nemen.
Was ik maar net zo voortvarend wat betreft het opbouwen van mijn eigen verkoopnetwerk….
Karen Haanstra is wijnbouwer in Fontjoncouse, Corbières in Zuid-Frankrijk. Daarnaast verhuurt zij op haar wijndomein een tweetal vakantiewoningen.
Onder de naam “Fontaine des Joncs” produceert zij wijnen van o.a. de Syrah, Carignan en de Chardonnay-druif. De wijnen van Fontaine des Joncs zijn in beginsel alleen in Frankrijk verkrijgbaar, echter Karen heeft aangegeven plannen te hebben om aan particulieren in het buitenland (Nederland) via internet te gaan verkopen. Dus beste lezers, voorziet u haar van input en wie weet zijn de wijnen binnenkort te bestellen!