Categorie archieven: Nieuws

Fransen minderen met wijnconsumptie

Fransen minderen wijnconsumptie
Hoe gaat het met de wijnconsumptie bij de Fransen, drinken ze een beetje door of…

Het Franse ministerie van Landbouw heeft het drinkgedrag van de bevolking onderzocht. In 2010 dronken de Fransen gemiddeld (net aan) een glaasje wijn per dag. De consumptie van mousserende drankjes en fruitsapjes heeft een belangrijke plaats ingenomen in Frankrijk.
Het aantal Fransen dat iedere dag een wijntje nam, daalde van 21 procent in 2005 naar 17 procent in 2010. Een somber toekomstbeeld voor de Franse wijnboeren? Dat valt mee, het percentage Fransen dat twee tot drie keer per week een glas wijn dronk, steeg in dezelfde periode licht.

Het lijkt mij voor de Franse wijnboeren ook wel eens zinvol om te weten wat voor wijn de (chauvinistische?) Fransen naar binnen werken. Is dat veelal eigen product of waagt men zich ook wel eens aan een wijntje uit het buitenland?

Ed
Reageren? Mail naar me.

Je kan ons ook volgen op Facebook, Twitter of Google+ en je hoeft niets te missen!

Wijncursus deel 4 “Wat is wijn en hoe wordt het gemaakt? Deel 2”

Wijncursus

In deze vierde aflevering van de wijncursus komen de volgende vragen op: “Welke vinger heeft de mens in de wijnpap?….”, “Welke invloed heeft de mens in dit geheel van wijnmaken?” Ja, er komt nog aardig wat bij kijken….

Wanneer is een druif nu rijp genoeg om te worden geoogst?

Geplukt door de mens (hand-picked) of door de machine…..

Na de oogst gaan we sorteren…, persen…., gist…,etc…. Wat ga je gebruiken? Roestvrij staal of hout?

Welk eikenhout gaan we gebruiken?

Veel kijkplezier….

http://www.youtube.com/watch?v=trnvFdVAuvs&

Proef smakelijkkk….
Chris

Reageren? Mail naar me.

Je kan ons ook volgen op Facebook, Twitter of Google+ en je hoeft niets te missen!

De etiketten van Chateau Mouton Rothschild, “1988”

Chateau Mouton Rothschild 1988

Voor het etiket van de Chateau Mouton Rothschild was Keith Haring de volgende in rij….

Keith HaringKeith Haring werd geboren op 4 mei 1958 in Reading (Pennsylvania). De kunst die Keith Haring maakte wordt soms (onterecht) popart genoemd, maar ook de termen graffiti-art en moderne kunst worden gebruikt. Zijn cartoonachtige schilderingen en tekeningen gingen o.a. over aids, seks, drugs en apartheid.

Haring is de oudste van vier kinderen. Al op jonge leeftijd was zijn liefde voor tekenen duidelijk. Zijn vader, die ook een soort stripverhalen tekende, bleek een belangrijke bron van inspiratie. Door boeken en musea maakte hij kennis met moderne kunst en het werk van Andy Warhol beïnvloedde hem.

Hij studeerde aan de Ivy School of Professional Art in Pittsburgh, maar voornamelijk het commerciële aspect van de opleiding bleek hem niet aan te spreken. Hij verliet de school, maar hield niet op met tekenen. In 1976 had hij in Pittsburgh zijn eerste belangrijke tentoonstelling. Rond deze tijd werd ook zijn stijl duidelijk: abstracte figuren die oneindig in elkaar vallen, en die enorme ruimtes kunnen vullen. Andere invloeden zijn: Pierre Alechinsky, Christo en Jean Dubuffet. Vooral Christo’s houding tegenover kunst sprak hem aan: kunst is voor iedereen en niet alleen voor de elite.

Keith HaringIn 1978, op 19-jarige leeftijd, nam hij de volgende stap: hij verhuisde naar New York en kreeg een beurs voor een studie aan ‘The School of Visual Arts’. In de metro van New York ontdekte hij kunst in de graffiti die hij op de muren vond. Hij werkte hard op school en ontwikkelde een geheel eigen stijl van visuele communicatie door schilderijen, geluid en film. Hij maakte krijttekeningen in de metro op lege billboards, en maakte tekeningen op straat. Hij droeg het niet-commerciële ‘kunst voor iedereen’ idee uit, maar kreeg steeds meer bekendheid. Hierdoor bleek het voor hem niet langer mogelijk zijn eigen werk te verkopen.

Hij exposeerde in 1982, met schilderijen, beelden, beschilderde stukken doek en on-site werk, in Galerie Shafrazi. De belangstelling was groot. In de jaren hierna exposeerde hij wereldwijd.

Haring maakte ook veel decoratieve kunst, bijvoorbeeld op vazen en T-shirts. Betaalbare producten voor een brede doelgroep verkocht hij in zijn eigen winkel in New York City en Tokyo: The Pop Shop. In 1985 versierde hij het lichaam van zangeres Grace Jones en werkte mee aan haar video ‘I’m Not Perfect’.
In 1988 kreeg hij te horen dat hij aids had. Hij overleed op 16 februari 1990 in New York aan de gevolgen van deze ziekte.

Keith Haring, kunst

In 2008 maakte Christina Clausen de documentaire The Universe of Keith Haring over zijn leven, waarin archiefbeelden werden getoond van Haring, evenals interviews met familie, vrienden en collega’s.

The Pop Shop bleef tot 2005 een winkel in New York City. Sindsdien bestaan ze nog online en brengen regelmatig nieuwe producten uit. Het interieur en de producten van The Pop Shop zijn later nog tentoongesteld, onder meer in museum Tate Modern in Londen.

Keith HaringIn Amsterdam bevindt zich op het depotgebouw van het Stedelijk Museum een van Harings weinige overgebleven muurschilderingen. Hij is verscholen achter een aluminiumwand, die later werd geplaatst ter isolatie van het gebouw. Wegens dreigende sloop waren er plannen om de muur te verplaatsen naar het Museumplein, wat echter technisch onmogelijk bleek.

Enkele van Harings muurschilderingen zijn nog altijd te vinden, o.a. in het casino van Knokke, op het Necker Kinderziekenhuis in Parijs, de blinde zijmuur van een kerk in Pisa en bij een basketbalveld in New York City.

In 2008 en 2009 maakte Madonna een eerbetoon aan Keith Haring, met wie ze bevriend was, door zijn afbeeldingen in de Sticky & Sweet Tour te gebruiken tijdens Into The Groove.

Vlak voor de dood van Haring richtte hij een stichting op. Deze Keith Haring Foundation zorgt sindsdien voor het erfgoed, onder meer door een eigen collectie internationaal tentoon te stellen, een (online) archief te beheren, controleert de authenticiteit van Harings werk en verkoopt de producten van The Pop Shop.

Ook doet deze Foundation schenkingen aan door Keith Haring gekozen goede doelen.

Hier een video van zijn werk…

De wijn

Een redelijk goed wijnjaar.

Keith Haring, Chateau Mouton rothschild 1988

Chateau Mouton Rothschild 1988 (wat Chateau Mouton Rothschild er zelf van vindt….)

De wijn heeft een intense, granaat rode kleur met een koperachtige tint en een zeer verfijnde neus, vermengt met aantrekkelijke bloemige noten van lelie en lila met meer complexe aroma’s van vanille, zoethout, tabak en chocolade, en dan nog wat meer minerale tonen die ontstaan met wat meer lucht.
Vol op de tong, de tanninevol en dat smelt in een rijk scala aan smaken waarin kirsch en cassis likeur gecombineerd worden met koffie, karamel en een vleugje menthol. De afwerking is fris en evenwichtig, aangenaam lang, een combinatie van kracht en verfijning. Een klassieke Pauillac.

Proef smakelijkkk….
Chris

Reageren? Mail naar me.

Je kan ons ook volgen op Facebook, Twitter of Google+ en je hoeft niets te missen!

By the Grape opent Winery in Utrecht

by the grape winery

Vandaag opent By the Grape een Pop Up winery aan de Twijnstraat in Utrecht. Een nieuw soort concept want klanten kunnen aangeven of ze een permanente vestiging op dit adres willen hebben. Gezien de economische malaise is dit een heel goed initiatief.

Wijnliefhebber Jaap Nutters zal van maandag t/m zaterdag tussen 10-19 uur het assortiment van By the Grape met veel enthousiasme te proberen te verkopen.
By the Grape kennen we allemaal en heeft al een sterke winkelformule waarvan ze de winkels ‘winery’ noemen. Ze hebben een uitgebreid assortiment van zeer mooie wijnen in alle prijscategorieën. Je kan goede huiswijnen daar verkrijgen tot de topwijnen van de hele wijnwereld. Er wordt ook gekeken naar de mogelijkheden voor winerys in Amsterdam en/of Rotterdam.

Meer informatie: http://www.bythegrape.nl/nieuws/grape-opent-winery-utrecht

Martin
Reageren? Mail naar me.

Je kan ons ook volgen op Facebook, Twitter of Google+ en je hoeft niets te missen!
Of persoonlijk via mijn Linkedin

James Suckling en Lalique lanceren een 100 punten wijnglas

james suckling lalique wine glass

Amerikaanse wijncriticus James Suckling is samen met kristalfabriek Lalique gestart met de verkoop van een 100 punten wijnglas.

James Suckling is een bekend wijncriticus waar wij als Wijngekken nog veel van kunnen leren. Suckling reisde de hele wereld al af met zijn – als standaarduitrusting – 4 wijnglazen van Riedel in een lederen tas. Samen met zijn vier Riedel-glazen heeft Suckling al meer dan 150.000 wijnen geproefd tijdens zijn periode bij Wine Spectator en daarna. Hij geloofde in zijn glazen, maar nu is het tijd geworden voor één standaard glas. Een glas voor witte, rode en rosé wijnen. Of het nu een Beaujolais Nouveau is of een Italiaanse topper als een Brunello di Montalcino of Cheval Blanc uit de Saint-Emilion.

Het 100 punten glas

Het 100 punten glas is een neo-klassiek en in stijl ontworpen glas, volgens Suckling. Het is geen nieuw concept aangezien Riedel ook al zo een glas heeft in hun collectie. Het 100 punten wijnglas is wel een glas dat door iemand ontworpen is met ontzettend veel ervaring in het wijnproeven. Suckling schrijft en proeft ook voor tijdschriften als de Hong Kong Tatler, Macau Tatler en de Singapore Tatler. Het zijn allemaal luxe tijdschriften en het 100 punten glas behoort ook tot deze categorie. Samen met Rene Lalique heeft James Suckling het glas ontworpen. Het is gebaseerd op de art deco én de art nouveau met een steel van matglas en het bied enorm veel functionaliteit en is daarbij ook nog eens ontzettend mooi. Wat belangrijker is: het schijnt ook nog eens beter te zijn voor het ruiken en het proeven van de wijn.

Suckling is ook nog bezig met een Champagne-glas. De originele flute ‘laat niet alle aspecten zien van de de Champagne’. Wanneer de lancering is van deze onbekende flute of wijnglas, is helaas nog niet bekend.

Martin
Reageren? Mail naar me.

Je kan ons ook volgen op Facebook, Twitter of Google+ en je hoeft niets te missen!
Of persoonlijk via mijn Linkedin

Michelin neemt vijf restaurants de ster af

michelingids 2013

De Nederlandse restaurants zijn enorm teneergeslagen na het bericht dat vijf restaurants niet meer de gewilde Michelin-ster hebben.

Tot de gedupeerden behoren de restaurants Solo in Gorinchem, Muller in Groningen, Schathoes Verhildersum in Leens, Au Coin des Bons Enfants in Maastricht en Paul van Waarden in Rijswijk.
Restaurants ’t Brouwerskolkje in Overveen is zijn twee sterren kwijt. Het is alleen niet aan het restaurant te wijten. Dat komt doordat chef Moshik Roth een eigen restaurant startte, namelijk &samhoud places in Amsterdam en heeft deze twee sterren overgenomen.

Wie staan er in de Michelingids

In de Michelingids Nederland 2013 staan 1.285 adressen. Er staan 579 hotels in en 706 restaurants. Bij de restaurants zitten 101 sterren-restaurants. Twee restaurants hebben 3 sterren gekregen, achttien restaurants hebben 2 sterren en eenentachtig restaurants hebben 1 ster gekregen.

De gids is sinds gisteren, donderdag 29 november 2012 te koop voor 19,95 euro. Vind je dat te duur, te omslachtig of ben je van de nieuwe media, dan kan je ook kijken op http://www.viamichelin.nl/web/Restaurants

Martin
Reageren? Mail naar me.

Je kan ons ook volgen op Facebook, Twitter of Google+ en je hoeft niets te missen!
Of persoonlijk via mijn Linkedin

Cees van Casteren Master of Wine

Cees van Casteren Master of Wine
Cees van Casteren mag zich Master of Wine noemen, dat heeft Directeur Siobhan Turner van het Institute of Masters of Wine onlangs bekend gemaakt.

Cees is daarmee de tweede MW die ons land rijk is. Frank Smulders ging hem voor. Een zeldzame titel dus, die je ook niet zomaar ontvangt.
In 2009 slaagt Van Casteren al voor het loodzware examen voor Master of Wine, maar hij moest toen nog een dissertatie (proefschrift) schrijven voordat hij die twee magische letters achter zijn naam mocht zetten. In 2011 is zijn dissertatie genaamd “An examination of Chenin Blanc as the Potential Reference Wine of South Africa” blijkbaar niet goed genoeg. De dissertatie werd niet geheel goedgekeurd; recentelijk is dat echter wel gebeurd.

In zijn dissertatie onderzoekt Van Casteren de potentiële rol van Chenin Blanc in Zuid-Afrika als referentiewijn op vijf aspecten: onderscheidende stijl, aantoonbare kwaliteit, commerciële significantie, commitment van de industrie en support van de pers. Aangezien op vier van deze vijf aspecten het onderzoek gemengde resultaten gaf, kan niet geconcludeerd worden dat Chenin Blanc het op dit moment in zich heeft om de onbetwistbare referentiewijn van Zuid-Afrika te worden.

Cees heeft uiteraard zijn voetstappen al flink gezet in de wijnwereld. Enkele wapenfeiten:
– Vinoloog van het jaar 2000 en 2003
– Ambassadeur du Champagne in Nederland 2006;
– columnschrijver in de Gelderlander;
– schrijver van 10 wijnboeken;
– redacteur bij Meininger’s Wine Business International;
– schrijver van proefnotities voor Sligro, Léon Colaris en de Wijnproevers;
– het geven van wijncursussen (samen met Chantal Smeets) in de maatschap Liquid Assets.

De Wijngekken feliciteren Cees MW met zijn behaalde titel!

Ed
Reageren? Mail naar me.

Je kan ons ook volgen op Facebook, Twitter of Google+ en je hoeft niets te missen!

Sjef van Oekel met ‘Vette Jus’

sjef van oekel

Sjef van Oekel is een niet bestaand iemand. Het is een in 1972 door Wim T. Schippers bedacht figuur die oorspronkelijk gespeeld werd door Dolf Brouwers in de televisieseries van Wim T. Schippers. Later kwam deze personage ook terug als stripfiguur getekend door Theo van den Boogaard en geschreven door Wim T. Schippers.

sjef van OekelSjef van Oekel is, wat niet veel mensen eigenlijk weten, een Belg, afkomstig uit Reet. Echter hij praat zonder een Vlaams accent. Van Oekel gaat altijd gekleed in een zwart kostuum, bril, klein snorretje. Het personage drukt zich vaak uit in archaïsmen en oude retoriek.

Nadat Wim T. Schippers Sjef van Oekel had bedacht kwam Harry Touw met de suggestie om zijn vriend Dolf Brouwers voor de rol aan te nemen. Het personage heette toen nog “S. Van Oekel” en het was Brouwers die hem “Sjef” doopte.

Het personage speelde eerst in bijrolletjes in de televisieseries van Barend Servet. In de actualiteitenrubriek Achter het net van Barend Servet speelde hij een patatbakker uit het Vlaamse Reet waarvan de patatkraam in brand was gevlogen en hij met hulp van anderen een herstart maakte. Opvallend was dat Sjef hierbij met een sterk Vlaams accent sprak wat later niet meer het geval was.

Mensen herinneren Sjef van Oekel zeker aan zijn catchphrases, zoals “reeds…”, “pardon reeds” en “ik word niet goed….”.

Nationaal bekend werd hij met het lied “Vette Jus” (1973), dat hij vanachter een volgeladen tafel zong, waarna hij tenslotte ter aarde stortte te midden van de borden en schotels.

Uiteindelijk kreeg hij in het seizoen 1974-75 zijn eigen televisieprogramma Van Oekel’s Discohoek. Daarin ontving hij Nederlandse en buitenlandse popartiesten die, overduidelijk playbackend, optraden. Regelmatig viel er een kantoorkast om of struikelde Van Oekel over een kabel, zodat het geluid uitviel. Na enige tijd beschouwden sommigen het als een eer om in het programma geweest te zijn.

Het optreden van de Amerikaanse Donna Summer met haar song The Hostage waarin zij aan het begin een rinkelende telefoon opneemt, is legendarisch: assistent Evert pakt net voor haar de telefoon op en zegt na enig luisteren: “Mevrouw, er is geloof ik telefoon voor u”. Van Oekel was helemaal in vervoering van Donna Summer zelf. De zangeres zelf keek later, zo blijkt uit interviews, overigens met dankbaarheid erop terug. Het programma was eigenlijk een grote persiflage op het fameuze popprogramma AVRO’s Toppop, waarbij het playback-karakter er wel heel dik bovenop lag.

Nadat Van Oekel tijdens de uitzending op de dag na kerst niet goed werd en in de fietstas van zijn sidekick de boekhouder ir. Evert van der Pik (Jaap Bar) had gekotst, begon Henk van der Meyden een actie tegen het programma mede omdat die dag op het andere net de EO uitzond met geestelijke liederen en miljoenen mensen hierdoor tot van Oekel waren veroordeeld, omdat er nog maar 2 netten waren. De lezers van het tijdschrift Muziek Expres verkozen Sjef van Oekel echter tot “Populairste televisiepersoonlijkheid van 1974.”

Veel kijkplezier….

Songtekst Vette Jus

Zuurkool met vette jus
Soep vooraf, ja dat is mijn menu
Kaantjes met bruine bonen
Flink veel ei, niet van dat gewone
Blokken kaas met mayonaise
Warme friet en ook saucijzen
Sperciebonen uit het vet
Pap van brood, zo is het maar net

Arme kip, zo van het spit
Flink veel aardappelen waar een korstje aan zit
Een lekker prakje met een kuiltje jus
Garstig spek, dat is wat ik lus
Gebakken milt versierd met een sprotje
Zure bommen uit een potje
Ossetong in hete brij
Gegarneerd met dampende prei

Zwanehals gevuld met druiven
Paardehoef om af te kluiven
Wat dacht u van een pudding met bessesap
En als toetje garnalenpap
Slappe thee en vruchtenijsjes
Lendelappen met vele radijsjes
Gebraden haan in druipend vet
Koffie toe en dan naar bed

Hutspot met warme croquetten
En een doekje om de mond te betten
Oude kaas in vele talen
Oude vis kan veel verhalen

Rode wijn en pruimedanten
Zeer veel drank en ook fazanten
Tonnen bier en stapels brood
Harde worst vol kokosnoot
Pittig sausje van weleer
Ach wat wil een mens nog meer
Kastanjes op de geitebrij…

Proef smakelijkkk….
Chris

Reageren? Mail naar me.

Je kan ons ook volgen op Facebook, Twitter of Google+ en je hoeft niets te missen!

Wat drinkt Robert Parker?

Robert Parker

Wat drinkt Robert Parker nu eigenlijk? Veel mensen vragen zich dit af… U weet toch wel…dé Robert Parker, de beroemde ‘Wine Advocate’ uit Amerika, die een wijn kan maken en breken….

Weinig mensen zijn er in geslaagd van hun naam de referentie te maken in de industrie waarin ze actief zijn. Maar wat Gault & Millau en Michelin deden voor de restaurantsector deed Robert M. Parker voor wijnen. Wie zich een zeker serieus wil aanmeten inzake wijnkennis doet er best aan Parker niet onvermeld te laten.

Robert Parker

Opmerkelijk genoeg startte Parker zijn wijngids in 1978 om een einde te maken aan de wijdverspreide wijnfraude. Hij ergerde zich dood aan journalisten die wel wijnverkopers leken. Elke objectiviteit inzake hun recensies was ver te zoeken. Parker maakte naam door zijn nek uit te steken voor de 1982 Bordeaux, een wijn die toen door andere gerenommeerde wijncritici werd neergesabeld. Maar Parker had gelijk en de 1982 Bordeaux blijft ook vandaag nog een van de meest begeerde wijnen.

1978 Guigal Côte-Rotie La MoulineZijn The Wine Advocate en Robert Parker behoren inmiddels tot de meest invloedrijke stemmen in de wijnindustrie. Een abonnement kost 130 dollar per jaar en zo’n 50.000 mensen kunnen niet meer zonder.

Parker proeft dan ook meerdere duizenden wijnen per jaar. Deze wijnen worden ingedeeld op een 100-punten schaal, waarbij 50 de allerlaagste score is. Wijnen met meer dan 90 punten zijn de A-wijnen. De gouden medailles die Parker uitreikt zijn dermate invloedrijk dat gerenommeerde wijnhuizen makkelijk 1 miljoen dollar besteden om hun wijnen in de competitie te brengen. Een fles die 1 punt stijgt binnen Parker’s systeem wordt gemiddeld 7% duurder. Parker heeft van verschillende wijnboeren beroemdheden – én miljonairs – gemaakt.

Reden genoeg voor de Wall Street Journal om deze 65 jarige advocaat uit Baltimore aan de tand te voelen over zijn voorkeurswijnen:

Beste wijn die hij ooit proefde: 1978 Guigal Côte-Rotie La Mouline.
Beste Châteauneuf du Pape: 2007 of 2010, ‘we zullen nog zes à acht jaar moeten wachten om daar zekerheid over te krijgen’.
Beste Spaanse wijnen (wit): Godello en Albariño.
Beste witte wijn: Châteauneuf du Pape – 2009 Chateau de Beaucastel Vielles Vignes.
Beste investering die hij zelf deed: Bordeaux 1982 La Fleur-Pétrus.
Belangrijkste wijnles die hij leerde: Drink een glas water bij elk glas wijn. Parkers voorkeur gaat hier uit naar het Franse Badoit-spuitwater.
Bron: www.express.be

Proef smakelijkkk….
Chris

Reageren? Mail naar me.

Je kan ons ook volgen op Facebook, Twitter of Google+ en je hoeft niets te missen!

Grootspraak ontdekt 37 nieuwe restaurants en wijnbars

Grootspraak is dé gids om je op weg te wijzen naar restaurants andersoort gelegenheden om heerlijk te genieten van wijn en spijs.

In de nieuwe gids van 2012 kent Grootspraak 37 nieuwe restaurants en wijnbars. In de top is er weinig veranderd. Oud Sluis staat nog altijd op nummer een.
Een must voor de liefhebbers wan wijn en gastronomie. Spijs en wijn zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en vormen een geheel in het culinaire land. Dus iedereen die de liefde heeft voor wijn en/of spijs zou dit naslagwerkje op zak moeten hebben.
In de gids worden horecazaken gewaardeerd met punten. De restaurants krijgen bovendien een beoordeling in trosjes (voor de wijnkaart) en de wijnbars in glaasjes.

Geen verandering in de top van de restaurants

Oud Sluis in Sluis staat net als vorig jaar met 9,9 punten bovenaan. Op de tweede plaats staan Beluga in Maastricht, Inter Scaldes in Kruiningen, De Leest in Vaassen, De Librije in Zwolle en De Zwethheul in Schipluiden. Alle 5 de toprestaurants krijgen een 9,5 van Grootspraak.

Wel veranderd is de 37 totaal nieuwe restaurants en wijnbars die je in deze gids kan vinden. Daaronder bevindt zich ’t Lansink in Hengelo, De Engelenbrug in Brummen, De Nieuwe Winkel in Nijmegen, Vintage in Hilversum, De Bloemenbeek in De Lutte en ’t Raadhuis in Heinenoord.

Grootspraak 2013 verschijnt vandaag, 26 november en kost € 12,50. Het boekje is verkrijgbaar bij betere boek- en wijnhandels of is te bestellen via www.grootspraak.nl. Ook is de gids als iPhone Apje verkrijgbaar via de iStore.

Martin
Reageren? Mail naar me.

Je kan ons ook volgen op Facebook, Twitter of Google+ en je hoeft niets te missen!
Of persoonlijk via mijn Linkedin