Ditmaal een boeiend verhaal van Dirk over de relatie tussen auto’s en wijnen.
Op de laatste zondag van de maand mei stond de markt in het Brabantse Geertruidenberg vol met Franse limousines. Klassiekers, semi-klassiekers en klassiekers in spé. Van de bekende Snoek tot de Renault 25. Van Peugeot 505 tot de Talbot Tagora. Een klein beetje Frankrijk in de polder. Een feestje voor liefhebbers van ’La vie belle’. Zelf rijd ik een Italiaan. Maar draag de Franse klassiekers een warm hart toe. Ondanks de kou droomde ik zelfs even weg. Ik waande mij in de jaren zestig, zeventig ergens in Frankrijk. In zonnige sferen op een knus marktpleintje. Zittend op een terrasje onder de platanen met een glas Viognier. Ziet u het ook al voor zich?
Enfin. De kou op die zondagochtend, op de markt in Geertruidenberg deed mij al snel ontwaken. Ik ben huiswaarts gekeerd. Beetje verkleumd. Maar mijn droom inspireerde tot het schrijven van deze blog. Ik was benieuwd welke wijn de trotse bezitters van hun Franse automobiel drinken. Kiest een Peugeot 504 rijder voor een andere druivensoort dan de eigenaar van een Renault 30?
De rijders van een Citroën DS, snoekrijders, schat ik zover in, dat zij een glaasje Champagne waarderen. De Snoek was indertijd een stijlicoon. Een vooruitstrevend ontwerp. Waar je maar al te graag mee ging flaneren langs de terrasjes. Al helemaal als je in het bezit was van een DS Décapotable. De cabrio versie. De Peugeot 505 was een zakenauto. Die parkeerde je voor het wegrestaurant. Tijdens de lunch at ‘le directeur’ een steak frites en dronk een glas Bordeaux. Of twee. Alhoewel ik de eigenaren van deze Peugeot ook wel met een bière pression aan tafel zie zitten.
En dan de Renault rijders. Een Côtes du Rhône lijkt mij passend. Rood. En in de zomer kiezen zij voor de rosé variant. En wat te denken van die statige Peugeot 604? Een auto voor ministers. Voor grote bazen die meer op de achterbank vertoefde dan achter het stuur. Die zullen waarschijnlijk kiezen voor een Pomerol. Of een Lafite. Om nog even terug te komen bij de Citroën rijders. Ik zie de CX rijders wel genieten van een mooie Bourgogne. Zittend met ‘des amis’ aan een rijkelijk gedekte tafel vol met heerlijke kazen, paté, foie gras…of bitterballen.
En het werkvolk? Die reden in een Simca 1100. Geen limousine. Op tafel, in het glas, een Vin de Table. Et voilá. Kunnen wij concluderen dat Citroën rijders de echte smulpapen zijn? Dat zij ‘la vie belle’ ten volste leven?
À votre santé.
Over de auteur: Dirk van Mierlo is gastschrijver bij de 3 Wijngekken. In het dagelijks leven is hij marketeer bij een grote verzekeraar. Noemt zichzelf wijnambassadeur en vindt al die poeha rondom wijn maar overdreven gedoe. ‘Wijn moet je beleven en elk glas moet je meenemen op een avontuurlijke ontdekkingsreis.’
Je kan ons ook volgen op Facebook, Twitter of Google+ en je hoeft niets te missen!