Mieke en Harry Vorselen uit Thorn zijn verantwoordelijk voor deze rode wijn uit Limburg met 13% alcohol. De opbrengst die deze Pinot Noir opbrengt, is 50 hl/ha.
De wijngaard ligt in een oude maasarm en de grondsoort bestaat uit klei, zand en op enige diepte overgaand in kiezel. 30 % van de wijn ligt op op nieuwe barriques van Frans eiken. 70 % van de wijn ligt te ouderen op gebruikte barriques van Frans eikenhout.
Geproefd:
Wijngoed Thorn 2011, Pinot Noir, Limburg, Nederland
Deze wijn is te koop bij de Nederlandse Wijnwinkel http://www.denederlandsewijnwinkel.nl/ voor € 19,95
Kleur: heldere, wat bleke donkerrode kleur, in de rand wat dun en oudroze / 2,5
Neus: vrij zoete en rijpe frambozen (restzoet?) met rijpe aardbeien en medium zwaar. Wat groente met iets gronderig. De neus is diep en goed vol, komt mooi los met complexe fruitigheid / 4,4
Smaak: zwoel en zacht. Rijp en rond met vanille-houttonen. Mooi rond frambozen-aardbeienfruit met mineralen. Een volle aanzet in de smaak die iets snel terugloopt naar een medium goede volle body. Alles eindigt in een afdronk met een mooie lengte met veel mineralen / 6,8
Conclusie: Sappig, rond en zeer toegankelijk. Barstensvol fruit en daarbij enorm fris. Een Pinot Noir met een herkenbare Nederlandse touch. Mooie klassewijn / 2,3
Gropello is een druivenras die veel in Lombardije wordt verbouwd. Dit druivenras is ook wel bekend onder de naam Rossignola die ook gebruikt wordt voor de wijnen, weliswaar samen met andere druivenrassen, Valpolicella en Bardolino.
Dit keer een 100% Gropello met houtrijping uit Garda. Deze wijn wordt gemaakt door Cantine Scolari in Raffa di Puegnago aan het Gardameer. Twee jaar houtrijping heeft deze wijn gekregen, zo valt in ieder geval te lezen op het etiket.
Met dan aan Wijnkoperijk Wijnkristal voor zijn bijdrage dat ik deze wijn mocht proeven. Hij is te koop bij Wijnkoperij Wijnkristal voor € 14,25
Kleur: medium diepe donkerrode kleur. In de rand uitlopend naar goed vol roze-rood / 2,8
Neus: veel houttonen en wat droog. Mooie zachte menthol-tonen met ronde kersen. Een volle en diepe neus die goed loskomt met complexe vluchtige tonen / 4,2
Smaak: frisse hoge zuren en een medium droge smaak met rood kersenfruit omhult met een eikenhouten jasje. Boterzacht met een goede mondvullende body. Op de achtergrond hier ook iets van menthol. De afdronk is breed en medium vol / 6,8
Conclusie: mooie complexe ‘oude stijl’ noordelijke Italiaan. Veel frisheid door de hoge zuren die samen met het ronde fruit, het mondvullend karakter niet té zwaar overkomt / 2,2
In het Amerikaanse Tampa heeft een 80-jarige vrouw per ongeluk een diamant ingeslikt. De vrouw was op een benefietavond waar in totaal 400 glazen champagne voor het goede doel werden verkocht. In één van die glazen zat een diamant ter waarde van 4000 euro.
De vrouw had een glas gekocht en vond het vies om met haar vingers in de champagne te zitten om de steen eruit te halen. Dus besloot ze het glas voorzichtig leeg te drinken, maar dat ging mis en per ongeluk slikte ze het steentje door.
Intussen waren de organisatoren van de benefietavond druk op zoek naar de winnaar. Enigszins beschaamd vertelde de vrouw dat ze de diamant had ingeslikt. Toevallig moest ze de volgende dag naar het ziekenhuis voor een darmonderzoek. Daarbij werd de diamant teruggevonden.
Voor sommigen een bekende wijn, voor velen niet, Vinedo Chadwick uit Chili. Gelegen in Puente Alto, ten zuid-oosten van Santiago en langs de noordelijke oever van de rivier de Maipo.
Waarom is de Vinedo Chadwick zo goed? Komt het omdat het in een microklimaat aan de voet van het Andesgebergte ligt of heeft het nog andere oorzaken
In 1942 kocht Don Alfonso Chadwick Errázuriz, de vader van Eduardo Chadwick, de huidige voorzitter van Viña Errázuriz het land dat bekend staat als Viña San Jose Tocornal. Deze 300 hectare estate in de Maipo Valley was aangeplant met rode druivenrassen waar de wijn tot de beste van Chili behoorden. Later, in 1967, verkocht hij een deel van het onroerend goed aan Viña Concha y Toro.
Don Alfonso hield een deel van de beste wijngaarden ter grootte van 25 hectare voor zichzelf en bouwde er een polo-veld voor zijn favoriete bezigheid.
De historie van de Vinedo Chadwick
In het voorjaar van 1992 veranderde het polo-veld weer in een wijngaard en er werd 12 hectare beplant met Cabernet Sauvignon, 1.2 hectare met Merlot en 1.45 hectare met Petit Verdot. De keuze was bewust gemaakt, want men wilde wedijveren met de beste wijnen van de wereld… de Grand Cru van de Bordeaux. Dit deel van de Maipo Valley is het beste van het beste wat er in het wijnland Chili te vinden is. De bodem wordt in dit deel van Chili wordt de ‘Antumapu bodem’ genoemd en die is uitstekend geschikt voor het beplanten van rode druivenrassen. De bodem is een mix van steen, klei en leem. De wijngaard is beplant met 4166 stokken per hectare en er mag volgens de Chileense wetgeving, worden geïrrigeerd door middel van druppelirrigatie met water uit de het Andesgebergte.
De ingang van wijndomein Vinedo Chadwick
De leiding over de wijngaarden en de wijnkelder ligt in handen van Ricardo Rodríguez. Deze Chileense vinoloog beheert de duurzaam verbouwde wijngaarden tot in het ideale. Alles wordt in het werk gesteld om de planten duurzaam te verbouwen met de minimale inzet van chemische middelen. De opbrengst van de druiven hebben een maximum van 7000 kilo per hectare. Wel wordt er, zoals al gezegd, aan irrigatie gedaan. Het is een zeer technisch en vernuftig instrument tegen de droogte die er ten tijde van het bloeiseizoen in Chili heerst. In Chili mág er worden geïrrigeerd, dit in tegenstelling tot de oude wijnlanden, waar het absoluut verboden is. Dit stuit menige wijnboer in de oude wijnlanden tegen de borst en men spreekt van oneerlijke concurrentie, maar dat is een keuze van de overheden in deze wijnlanden.
Tijdens de oogst worden de druiven zeer goed in de gaten gehouden en bij Vinedo Chadwick streeft men naar de ideale rijpheid van de druiven wat je ook zeker terug kan vinden in de wijn. De percelen worden in wel in drie etappes geoogst om de druiven een zo mooi mogelijk product te laten voortbrengen.
Vinedo Chadwick en de Berlin Tasting
De datum die ze bij Viña Errázuriz zullen herinneren is hoogstwaarschijnlijk wel 23 januari 2004. Deze dag heeft de wijnwereld op zijn kop gezet met de Berlin Tasting. Zesendertig van meest gewaardeerde wijnjournalisten, schrijvers en kopers uit Europa waren die dag in Berlijn bijeengekomen voor een blinde proeverij met zestien wijnen. Chili was vertegenwoordigd met zes wijnen, Frankrijk had ook zes wijnen ingestuurd terwijl vier Italiaanse wijnen hiermee moesten concurreren. De wijnen waren verdeeld in twee sessies die ook weer onderverdeeld waren in de jaargangen 2000 en 2001. Drie Chileense wijnen uit 2001 gingen de competitie aan met drie Franse wijnen uit 2001 en vier Italiaanse wijnen uit 2000. De tweede sessie was onderverdeeld in de drie Chileense en Franse wijnen uit het jaar 2000.
Chateau Lafite Rothschild 2000, een van de strijdlustige tegenstanders van de Vinedo Chadwick.
De top van de wijnwereld vertegenwoordigd als wijnflessen waren aanwezig op deze proeverij van Berlijn. Gevestigde namen als Château Lafite, Château Margaux, Château Latour en Italiaanse grootheden van Tignanello, Sassicaia, Solaia en Guado al Tasso moesten het opnemen tegen de underdogs uit Chili. Grand Cru’s waar je normaal gesproken enkele honderden tot duizenden euro’s moet voor betalen moesten wedijveren tegen de goedkopere Chileense klasse.
In Berlijn begon de blinde wijnproeverij voor de zesendertig wijnprofessionals in het Ritz Carlton hotel gespannen. Het perfecte hotel was ook de perfecte plek om ’s werelds meest perfecte wijnen te proeven. Het zal geen verrassing zijn dat de Vinedo Chadwick 2000 op de eerste plaats eindigde. De tweede plaats was voor de Sena 2001 (een wijn die komt uit een samenwerkingsverband tussen Eduardo Chadwick en Robert Mondavi uit Californië, maar nu geheel in handen is van Chadwick). Op de derde plaats kwam de eerste Grand Cru van de Bordeaux, Château Lafite 2000.
2000 Viñedo Chadwick, Viña Errázuriz, Maipo Valley op nummer 1
2001 Seña, Viña Errázuriz & Robert Mondavi, Aconcagua Valley op nummer 2
2000 Château Lafite, Premier Grand Cru Classé Pauillac op nummer 3
2001 Château Margaux, Premier Grand Cru Classé, Margaux op een gedeelde nummer 4
2000 Seña, Viña Errázuriz & Robert Mondavi, Aconcagua Valley op een gedeelde nummer 4
2000 Château Margaux, Premier Grand Cru Classé, Margaux op een gedeelde nummer 6
2000 Château Latour Premier Grand Cru Classé, Pauillac op een gedeelde nummer 6
2001 Viñedo Chadwick, Viña Errázuriz, Maipo Valley op een gedeelde nummer 6
2001 Don Maximiano Founder’s, Reserve, Viña Errázuriz, Aconcagua Valley op nummer 9
2001 Château Latour Premier Grand Cru Classé, Pauillac op een gedeelde nummer 10
2000 Solaia, Marchesi Antinori, Toscana IGT op een gedeelde nummer 10
Hieronder een aantal quotes van wijngrootheden
“The single event that conferred international respectability on California was a wine tasting in Paris in 1976 in which well-versed French oenophiles, at that stage inexperienced in these matters, gave higher marks to some California wines than to their own most revered Burgundies and Bordeaux.
One enterprising Chilean wine producer, Eduardo Chadwick of Viña Errázuriz, has managed to organise a similar evolutionary milestone for the Chilean wine industry – or at least of his own wines… at what will be doubtless come to be known in the history of Chilean wine as the ‘Berlin Tasting’.”
Jancis Robinson, Financial Times, United Kingdom, February 14th, 2004.
“The victory was conclusive for Eduardo Chadwick (Viña Errázuriz). Why did the tasters put his wines first, second and fourth? Simply because they are very good wines indeed.”
Steven Spurrier, Decanter, United Kingdom – impressions after the Berlin tasting.
De jaargangen 2005 en 2006
Op latere proeverijen, waaronder in Amsterdam, Kopenhagen, Seoel, Toronto, Londen en Peking werden de kaarten ook wel eens anders geschut. Andere jaargangen werden toen ook geserveerd. Bordeauxwijnen uit de topjaargang 2005 werden toen ook tegen de 2006 uit Chili gezet en hier moest de Vinedo Chadwick het onderspit delven en het doen met de vijfde plaats. Ontevreden ging Eduardo Chadwick richting Chili en sindsdien probeert Chadwick zijn keldermeester aan te sporen om nog betere wijnen te produceren.
De wijngaarden van de Vinedo Chadwick.
Hieronder vind je de uitslag van de Londen wijnproeverij:
Al met al geen slechte uitslag voor de Vinedo Chadwick, zeker gezien de prijs. De top Bordeaux-wijnen moeten het drie- tot vierdubbele opbrengten van wat de Chilenen vragen voor hun wijn. Zeker het proberen waard.
De Vinedo Chadwick is te koop bij By the Grape. De wijn is niet goedkoop, maar wel een schijntje vergeleken bij een van de andere wijnen.
Afgelopen keer heb ik van Capilla de Barro de rode Malbec geproefd. Deze wijn was zeer aangenaam met kwaliteit. Gaat Cappilla de Barro dat met deze Sauvignon Blanc weer lukken?
Geproefd:
Capilla de Barro 2013, Sauvignon Blanc, Medoza Valley, Argentinië
Kleur: bleekgeel met een groene zweem, in de rand witgoud en wat groen / 2,5
Neus: lichte fragiele neus met mineralen, citrus en veel gemaaid gras. Wat rijpe appels en je krijgt een watertandend gevoel. Diep en medium volle neus en komt goed los / 3,2
Smaak: hier ook gemaaid gras met groene appels. Zeer fris en een échte Sauvignon Blanc. In de goede afdronk loopt de ook nog minerale smaak nog mooi door / 5,8
Conclusie: Mooie en vooral échte Sauvignon Blanc. Zeer fris en fantastisch bij ziltige vis of iets zure of frisse salades / 1,9
X ½ ster / drinken: nu – 2017 / totaal 13,4 punten
Ook de WijnGekken feliciteren koning Willem Alexander vandaag met een échte koningswijn, een koningscolumn en een speciaal koningsgedicht voor hem. Dat onze nieuwe koning heel lang heerser van de staat der Nederlanden mag zijn en een voorbeeld voor ons allen.
Hij is van Beatrix de zoon Vanaf vandaag zit hij op de troon Een goed glas wijn in de hand hoort erbij Tenslotte is het pilstijdperk voorbij In de rustige avonduren bij de open haard Is een dronk tezamen heel veel waard Op het gebied van wijn valt er veel te beleven Wij als” wijngekken” kunnen hen goede adviezen geven Mochten wij ooit die gelegenheid krijgen Dan zullen wij dit laten weten en niet zwijgen Wij wensen het nieuwe koningspaar het genot van goede wijn En toosten op hun Geluk en Welzijn
Is Koning Willem Alexander nu toch bijgedraaid? Is onze nieuwe koning nu helemaal om naar de wijn en laat hij het flesje bier nu gelukkig helemaal links liggen?
Het is nooit te laat om een ommezwaai te maken, en ook niet voor onze nieuwe koning. Koning Willem Alexander, onze voormalige prins, is een biermens, een bierkoning. Soms is bier ook wel lekker, heerlijk in het zonnetje genieten van een koud biertje, zalig. Maar bij een diner is het een ander verhaal. Bij een diner, lunch en voor sommigen zelfs bij het ontbijt, kan je heerlijk van een witte, rode of rosé wijn genieten.
Onze nieuwbakken koning moet wel van wijn houden. Zijn vrouw houdt van wijn, zijn moeder is dol op wijn, dus waarom wil koning Willem Alexander nu geen wijn drinken, of doet hij dat wel.
Maxima, onze nieuwe koningin komt – zoals iedereen weet – uit Argentinië. Argentinië is het land van de Malbec, de rode kruidige en rondborstige wijn die de harten van mannen en vrouwen doet smelten. Koningin Maxima doet mijn hart ook smelten, een fantastische en sensuele vrouw om te zien en met deze stelling sta ik niet alleen in het kille Nederland. Koningin Maxima is dol op wijn, dat moet ze ook wel, bij een temperamentvolle vrouw horen temperamentvolle wijnen. De laatste tien jaar zit de export van Argentijnse wijn ook enorm in de lift, komt dat ook door Koningin Maxima? De consumptie van wijn in Argentinië is jammer genoeg al jaren dalende in de binnenlandse markt. Zal dat ook komen door het vertrek van Maxima. Heeft ze zoveel verdriet veroorzaakt toen ze haar land alleen liet?
Prinses Beatrix houdt enorm veel van wijn en ze is vooral dol op Chardonnay. Ook heeft ze, of in ieder geval het koningshuis, een eigen wijninkoper en er wordt vertelt dat de kelder van Beatrix vol ligt met bordeauxwijnen. Ze heeft ook een eigen manier gecreëerd van het wijnglas vasthouden, eigenlijk is het geen vasthouden wat prinses Beatrix doet, het lijkt wel een beetje op omhelzen. De etiquette van een wijnglas om die alleen bij het pootje vast te houden is haar vreemd. Nee, onze prinses houdt het wijnglas niet alleen bij het pootje vast, maar ook nog net een vingertje aan het wijnglas. Zo hoort het ook, als prinses en als oud-koningin moet je je onderscheiden om bepaalde dingen te doen, zo wordt je onthouden en zo ga je de geschiedenisboekjes in. Misschien gaat prinses Beatrix wel de geschiedenisboeken in als de koningin van het wijnglas, een enorm mooie titel die haar niet zou misstaan en waar ik stinkend jaloers op zou zijn.
Maar nu even terug naar onze nieuwe koning. Eindelijk weer een koning, na drie generaties van vrouwen nu eindelijk weer een koning op de troon. Alleen jammer dat koning Willem Alexander geen wijn drinkt. Misschien gaat koning Willem Alexander zijn mening of smaak nog herzien en gaat hij over van het bier naar de wijn zoals hij is overgegaan van waterdeskundige tot staatshoofd en dan komt alles nog goed.
Op de proeftafel bij de koningsgezinde WijnGekken, de ‘Ik Willem 2010’, dé rode biologische kroningswijn van Nederland. Helemaal uit het zuiden van Frankrijk en gemaakt door de patriotten, Daan en Elvire van Dijkman.
Geproefd:
Ik Willem 2010, Ventoux, Frankrijk, rood. Cuvee Niels 2010
Neus: uitbundig met veel rood fruit, kruiden en rijpe zoetheid. Wat prikkelend in de neus van de specerijen. Diep en goed vol / 3,3
Smaak: veel rood fruit met rijpe zoetheid, kruiden, specerijen en vrij veel alcohol. De body is goed voel met een medium gehalte aan tannine. De afdronk is breed en medium vol / 5,5
Conclusie: ‘Ik Willem’ is een echte k(r)oningswijn. Uitbundig, vol en veel rood (fruit). De wijn is als Koning Willem Alexander met daarbij de exotische, sexy kruidige en temperamentvolle aspecten van een Koningin Maxima. Ik zeg: ‘lang leve de koning’ / 1,6
X ½ ster / drinken: nu – 2018 / totaal 13,1 punten
Kleur: medium diepe roodpurperen kleur op de tong. In de rand goed vol uitlopend naar donkerrood met een licht roze randje / 2,8
Neus: vrij veel houttonen met licht kersenfruit. Ook vind ik rode en zwarte bessen met een zachte menthol ondergrond en wat groente van sperziebonen. De neus is mooi rond, diep en vol en komt daarnaast nog eens goed los / 4,1
Smaak: zeer fris karakter met veel romige houttonen. Rond zwart fruit van zwarte bessen, paprika en menthol die mooi verweven zijn met elkaar. Complex. Open en toch jong met zachte en ronde tannine. De medium volle body eindigt in een brede afdronk / 6,8
Conclusie: Open, complex met veel zwart fruit en iets teveel aan (vanille) houtindrukken. Zeer zachte tannine met structuur. Mooi / 2,1
Een aantal jaren geleden kwam er een heel interessante email binnen. Tussen al die andere interessante emails trok deze wel de meeste aandacht. Een speciale botteling van Château de la Garde van Ilja Gort. Speciaal en maar drie euro duurder. De Bout des Rangs!
Verheugd was ik toen ik de email binnenkreeg. Persoonlijk ben ik best wel een fan van de wijnen van De la Garde, ondanks dat het maar een gewone Bordeaux Supérieur is. Ilja Gort maakt hier – in dit stukje achtergebleven gebied van de Bordeaux– een hele mooie wijn en dit op kwalitatief minder goede terroir, maar wél in de buurt van de Saint Emilion. Château de la Garde ligt in Saint Romain La Virvée, 30 kilometer van de stad Bordeaux. De wijn die wordt gemaakt op het chateau wordt geassembleerd uit 80% merlot, 15% cabernet sauvignon en 5% cabernet franc. Gedeeltelijk opgevoed op nieuw eikenhout en met de hand geplukt. Gort heeft het Château de la Garde veranderd in een sprookjeskasteel en het nagenoeg van de grond af weer opgebouwd. Toentertijd kocht Gort het vervallen 13e eeuwse château in 1994 voor een behoorlijke hoeveelheid geld en het is nu omgetoverd in een statisch en authentiek wijnchâteau. Samen met wijnmaker Michel Rolland maakt Gort de laatste paar jaar nóg betere wijnen dan die van de jaargang 2003, de wijn waar ík het over heb.
Ter discussie staat hier ook niet de kwaliteit van Château de la Garde, maar het fenomeen Bout des Rangs.
Bout des Rangs (BdR) is een wijn die niet élk jaar wordt gemaakt en de druiven komen van de Bout des Rangs. Bout des Rangs betekent in het Nederlands ‘einde van de rij’, dat betekent niets meer dan de druivenranken die aan het begin (of einde) van de rij staan. Deze druivenranken hebben in theorie de meeste zon gehad, dus in theorie moeten deze druivenranken dan ook betere en gezondere druiven voortbrengen en dat resulteert weer in een betere wijn. Vreemd is wel dat het alleen om bepaalde jaargangen gaat, niet elk jaar wordt de Bout des Rangs gemaakt. Waren de eerste rijen met druivenranken dan gerooid in andere jaargangen? Vreemd is ook dat de wijn pas na jaren op de markt werd gebracht. ‘De druiven zijn apart gehouden, gesorteerd, opgevoed en gebotteld’, oppert de heer Gort. Was dat in al die andere jaren dan niet het geval en hoe weet je van tevoren of je een Bout des Rangs wilt gaan maken? Een feit is dat de wijngaarden van Gort zijn verdeeld in 30 percelen. Komt deze wijn dan van de Bout de Range van al deze percelen? Ik weet wel dat er heel veel kisten te koop van waren, van de jaargang 2003 waren er 1123 flessen en dat zijn 93,5 kisten. De druiven moeten dan wel van meerdere percelen komen. Elke perceel wordt apart gevinifineerd. 30 Percelen apart vinifiëren, dan nog van de 30 percelen de Bout des Rangs apart vinifiëren maal de verschillende druivensoorten. Dat maakt dan héél veel gistingstanks.
Het wijnjaar 2003 van de Bordeaux
Het was ook niet zo dat het een enorm overvloedig wijnjaar was. Het was zelfs een héél droge zomer en de druivenranken hadden stress, waterstress. In begin september waren er drie dagen met regen. Die regen was een weldaad voor de druivenranken. De druiven zwollen genoeg op om er een normaal jaar van te maken in termen van volume. Van een overvloedig jaar kon je dus niet spreken. Waarom is de BdR dan in het leven geroepen en bestaat deze BdR dan eigenlijk wel? Of is BdR een soort van Sinterklaas of Kerstman, iedereen gelooft erin, maar ook iedereen weet dat die niet bestaat.
Hoe is nu de wijn van Château de la Garde 2003 BdR
De wijn van De la Garde BdR heeft ook 18 maanden op nieuw eikenhout gelegen (barrique) en deze werd ook ongefilterd op fles gebracht, zo staat er op het etiket te lezen. Ook staat er op het etiket dat de wijn alleen bestemd is voor vrienden, familie en de wijnboer zelf. Ik mag mij dus tóch betitelen als vriend van Ilja Gort en dit ondanks het feit dat hij mij op de sociale media overal ontvriend heeft. Ha, fijne gedachte is dat!
Ook heeft de BdR hetzelfde alcoholpercentage als de ‘gewone 2003’ en de etiketten lijken ook een beetje op elkaar, alleen… Er staat naast het jaartal 2003 ook het jaartal 2006 op het etiket. De cijfers 2006 zijn alleen door middel van drukinkt op Rembrandtswijze doorgekrast. Een wijn met 2 jaartallen dus? Ook staan er natuurlijk de letters BdR groot afgedrukt op het etiket.
Een aantal keren heb ik deze wijnen geproefd en die proefnotities heb ik ook naast elkaar gelegd. De wijnen hebben teveel overeenkomsten om te zeggen dat het een speciaal gemaakte wijn is van ranken die een speciaal plekje hadden in het zonlicht. De wijnen zijn gewoon nagenoeg gelijk, op een paar puntjes na: de BdR lijkt zachter en/of ronder en is dus een mooiere wijn, zo valt er in mijn proefnotities te lezen. Dus geen marketingstunt?
Wat het ook is, het is een mooie wijn. Een Château de la Garde is een wijn die door Robert Parker, ook wel de Amerikaanse Wine Advocat genoemd, getypeerd is als ‘verbijsterend goed’ en ‘de beste in zijn klasse’. Kwam die proeffles dan ook van de Bout des Rangs of was dit de normale Château de la Garde?
Ik heb een aantal vragen aan Ilja Gort voorgelegd. Jammer genoeg wil hij mij geen antwoord geven en dit na herhaalde pogingen. Er blijft dus maar een ding over, de wijnen naast elkaar proeven. De wijnen aan een kritische wijngekkenblik te werpen. Ervaring genoeg om een kritisch, maar eerlijk oordeel te kunnen geven.
Tot de conclusie moet ik komen dat de wijnen wel degelijk anders zijn. De verschillen zijn te groot om dit te negeren. Of dit een Bout des Rangs is valt niet te zeggen. Allebei zijn het mooie wijnen. De Bout des Rangs lijkt meer houtrijping te hebben gehad. Misschien is het gewoon een wijn van de betere percelen die apart gevinifieerd is en later verkocht. Misschien wel een goede marketingstunt en is de prijs gerechtvaardigd. Wie zal het weten? Ilja Gort weet het. Jammer genoeg wilde hij zijn informatie niet delen. Wat valt er te verbergen? Wie weet…
Noot: Château de la Garde heet tegenwoordig Château la Tulipe de la Garde
Een neus voor goede wijn. Wijn – Proefnotities – Wijnnieuws
GRATIS NIEUWSMAIL
Meld je aan voor de GRATIS nieuwsmail en ontvang wekelijks de leukste wijn berichten in je mailbox
Wil je op de hoogte blijven van al het wijnnieuws, de eerlijke WijnGekken Proefnotities en alle leukigheden in de wijnwereld. Meld je dus dan aan voor de gratis WijnGekken NieuwsMail
Conclusie: Sappig, rond en zeer toegankelijk. Barstensvol fruit en daarbij enorm fris. Een Pinot Noir met een herkenbare Nederlandse touch. Mooie klassewijn / 2,3
Gort heeft het Château de la Garde veranderd in een sprookjeskasteel en het nagenoeg van de grond af weer opgebouwd. Toentertijd kocht Gort het vervallen 13e eeuwse château in 1994 voor een behoorlijke hoeveelheid geld en het is nu omgetoverd in een statisch en authentiek wijnchâteau. Samen met wijnmaker Michel Rolland maakt Gort de laatste paar jaar nóg betere wijnen dan die van de jaargang 2003, de wijn waar ík het over heb.
Een aantal keren heb ik deze wijnen geproefd en die proefnotities heb ik ook naast elkaar gelegd. De wijnen hebben teveel overeenkomsten om te zeggen dat het een speciaal gemaakte wijn is van ranken die een speciaal plekje hadden in het zonlicht. De wijnen zijn gewoon nagenoeg gelijk, op een paar puntjes na: de BdR lijkt zachter en/of ronder en is dus een mooiere wijn, zo valt er in mijn proefnotities te lezen. Dus geen marketingstunt?
Ik heb een aantal vragen aan Ilja Gort voorgelegd. Jammer genoeg wil hij mij geen antwoord geven en dit na herhaalde pogingen. Er blijft dus maar een ding over, de wijnen naast elkaar proeven. De wijnen aan een kritische wijngekkenblik te werpen. Ervaring genoeg om een kritisch, maar eerlijk oordeel te kunnen geven.