Een goede voorbereiding is het halve werk, geldt voor het organiseren van elke wijnreis.
Alle afspraken met Weingüter en Winzer zijn via mail en telefoon gemaakt, de adressen staan in de Tom, restaurants en hotel zijn geboekt en de tijdsplanning is aan alle deelnemers gemaild. We kunnen de komende 4 dagen gewoon doorproeven en hoeven niks meer te regelen!
Omdat het een redelijk eindje rijden is naar de Kaiserstuhl in Baden, maken we een lunchstop halverwege in Limburg aan de Lahn. Aan het eind van de middag worden we verwacht bij Andreas Bieselin. Ik heb hem op Prowein ontmoet en koop een doos rosé. Een paar dagen later hoor ik dat wijncriticus Stuart Pigott deze wijn heeft uitgeroepen tot beste rosé van Duitsland. Misschien had ik twee dozen moeten kopen…
`s Avonds prikken we een Spargeltje.
Vroeg uit de veren voor de eerste afspraak bij Franz Keller. Ik was er 9 jaar geleden, maar het hypermoderne gebouw, dat op lijkt te gaan in de natuur, staat er pas sinds 2012.
Helaas is met deze vernieuwing ook een streng commercieel regime ingegaan.
We proeven 4 van de 60 wijnen die bij Keller geproduceerd worden, waaronder een woest bruisende Sekt, die volgens onze gastheer “eerst breed en daarna lang” is.
Ja, zo kun je het ook zeggen. We maken er nog dagen grapjes over.
Weingut Abril viel op op Prowein, vanwege zijn moderne uitstraling.
De nieuwe eigenaar, Obi (van de bouwmarkten), heeft fors geïnvesteerd in een stalen gebouw en de aankoop van nieuwe wijngaarden.
Over de gepassioneerde Winzer die ons rondleidt zegt zijn collega : “Hij leeft zijn droom en droomt niet zijn leven”. Alle tijd neemt hij voor ons. We proeven Grauburgunder en verzinnen daar gebakken dorade, gerookte ham en asperges bij.
Het wordt later en later en onze lunch geven we er voor op. Het is maar goed dat de beste man 2 pakjes Tuc voor ons heeft, die zijn binnen no time verdwenen. Ook nog wat geleerd! Er bestaat een ecologisch spuitmiddel tegen de suzuki-vlieg. En: de Muscaris is een kruising tussen Muskateller X Solaris.
Het bezoek bij Huber is weer héél anders. Ook hier was ik al eens geweest, maar deze keer ben ik minder enthousiast over de prijs / kwaliteit van de wijnen.
Er worden tenslotte steeds meer goede wijnen gemaakt. Wel een Rosé brut nature geproefd, met een fijne perlage. Nieuwe woorden moet je gebruiken!
Terwijl we bij Weingut Knab aan de eerste Spätburgunder rosé kabinett zitten, schrokken wel allemaal een stroopwafel naar binnen. Don’t try this at home, het is namelijk géén combinatie. Maar ja, wij hadden niet geluncht….
Zeer gastvrij ook weer bij Weingut Knab.
“Trek minimaal 2,5 uur uit voor een bezoek aan ons”, zei Thomas Rinker…..hij wilde met een Unimog door de wijngaard.
“Jeepsafari” is een understatement. Europapark is een betere omschrijving. We werden omhooggetakeld en van de Kaiserstuhl gestort. Nadat ik alles overleefd bleek te hebben, kan ik zeggen het was een onvergetelijke ervaring , met prachtige uitzichten.
En toen…was er eten!
Op dag drie proeven we als eerste bij Weingut Freiherr von Gleichenstein. Leuk al die verscheidenheid in de Burgunders! Het verschil tussen de diverse Lagen, barrique of grosses Holzfass, trocken of feinherb.
Het tweede bezoek is aan de overkant van de weg, bij Weingut Salwey.
Zo dicht bij zijn collega’s, maar zo’n andere wijnstijl. We proeven “Rapen”, een Spätburgunder, waarbij 100% van de steeltjes is meevergist en krijgen antwoord op de vraag waarom de ene roze Spätburgunder Rosé heet en de ander Weissherbst. Bij Salwey komt de Weissherbst uit Glottenthal en de Rosé van de Kaiserstuhl. Dus.
Vandaag wel tijd voor lunch. Na een reusachtige Schnitzel en een berg patat zijn we klaar voor Weingut Michel. Vader (76 jaar) van de eigenaar begeleidt onze proeverij. Van hem koop ik de Spätburgunder “R”, barrique trocken, Achkarrer Schlossberg 2012. Eén uitspatting mag!
Het vierde en laatste bezoek van de dag is bij Heger en hier blijven we zitten tot we weg moeten.
Een leuke proeverij, waarbij we 18 wijnen geproefd hebben. We proeven steeds eenzelfde wijn van lössbodem en vulkaanbodem naast elkaar. Enkele wijnen, zoals de niet gangbare Sauvignon Blanc en een Bordeaux-blend, krijgen we blind te proeven. We sluiten af met 3 jaargangen Spätburgunder Grosses Gewachs (’12, ’09, ’07).
Ons snoepreisje is bijna ten einde.
Voordat we naar huis gaan, brengen we nog een bezoek aan Winzergenossenschaft Köningschaffhausen. We krijgen een rondleiding van een speciaal opgetrommelde meneer, die tijdens de rondleiding een klein schmutzig wijngrapje maakt.
“Wijnsteenpoeder wordt gebruikt om gebak te laten rijzen, dan weet u zeker wel wat er met meneer gebeurt als hij een fles wijn, met wijnsteenzuur, leegdrinkt!” 😉
Ter afsluiting nog een vreselijk leuk bezoek aan het Käsereimuseum en kaaswinkel. Mooie kazen met bijpassende wijnen geproefd, zoals Müller Turgau met verse peper-geitenkaas en Sauvignon Blanc halb trocken met Tomme, schapenkaas.
Het zit er weer op, we rijden naar huis, met unterwegs nog een bezoekje aan de Dom van Limburg aan de Lahn.
Esther Meijer,
Wijndocent en RegisterVinoloog
www.anywine.nl