Na een ruime week aan zee (zie deel 1) verbeterde het weer ook in het binnenland en de Zuid-Franse bergen, dus weer op pad richting Alpes de Haute-Provence. En al rijdend door de schitterende lavendelvelden voel je je als vanzelf god in Frankrijk.
Onze volgende stop is Digne-les-Bains en omgeving met geologische parken tussen de woeste uitlopers van de Alpen.
Hier kan ik met mijn zoon die net als bijna alle kinderen van zijn leeftijd gek op fossielen en stenen is, ons hart op halen en bezoeken we de rotsplaat “dalle aux amonites” die al lang op mijn verlanglijst staat.
Met wel 1500 en tot 70 cm grote fossiele ammonieten uit het Jura tijdperk 200 tot 175 miljoen jaar geleden.
Erg indrukwekkend en als je al die verschillende aardlagen en bodemsoorten hier ziet kun je dus ook niet anders constateren dat er in de Alpen en omgeving ook goede terroirs moeten zijn voor het edele druivennat.
Je vind dan ook veel wijngebieden in de lagere regionen van de Alpen. In de Franse Alpen zijn wijnen uit de Savoie zeker bij de wintersporters bekent.
De wijnen kenmerken zich vaak door een opmerkelijke zuivere frisheid zowel bij wit als rood en ook zeker bij de “betere” van oudere stokken is vaak een geprononceerde mineraliteit aanwezig en kun je de “bodem”waar deze wijn vandaan komt als het ware proeven.
Dus na de fossielen van Haute Provence verder richting de Drôme en de wijnen van de Appellation d’Origine Contrôlée Clairette de Die.
Hier in de luwte van het Vercors gebergte die veel weg hebben van de woeste Dolomieten in Italië en op het punt waar de Alpen in Frankrijk zo ongeveer op zijn breedst zijn, vinden we alweer van die prachtige wijngaarden met dito vergezichten.
Ook is het dal van rivier de Drôme een van de zonnigste van de Alpen en dit trekt dan ook natuurlijk veel landgenoten naar deze streek. Op de camping in Vercheny aangekomen bleek dit ook duidelijk het geval te zijn.
Waren er in Cassis buiten ons maar weinig Hollanders neergestreken bleek hier buiten één Franse caravan en een Duitse camper er alleen maar taalgenoten te staan.
Heel leuk voor mijn zoon want op het voetbalveld van de camping is het in je eigen taal natuurlijk veel makkelijker om de posities op het veld te verdelen.
Alleen het vanavond “makkelijke”frietje uit het campingrestaurant bij ons biefstukje ging niet door! Want als je hier na 19.30 nog iets wenst heb je pech, dan zijn de frituren al uit want iedereen heeft dan al gegeten.
Vandaar dat er ook zoveel ruimte is in het zwembad tussen 17.00 en 18.00, gelukkig hebben we nog een stukje brood.
De omgeving is gelukkig wel echt Frans als ook de Bio-dynamische wijnboer die we gaan bezoeken. Bij Domaine Achard-Vincent in Sainte Croix le Village vlakbij het oude stadje Die, waarnaar het wijngebied vernoemd is, zijn de 18 hectare wijngaard al sinds 1979 op biologische wijze gecultiveerd en sinds 1982 gecertificeerd. Dus echte bio-pioniers!
Thomas Achard de 6e generatie laat ons gepassioneerd zijn gehele assortiment mousserende wijnen proeven. Hier worden alleen maar bubbels geproduceerd zoals bijna in het hele gebied, mondjesmaat vind je hier stille witte en heel soms wat rode wijn van gamay, pinot noir, syrah.
Maar bij Achard alleen bubbels. En niet eens alleen van de clairette druif, mede naamgever van dit gebied, maar voornamelijk van oude stokken muscat a petit grains. Die zorgen voor de mooie en complexe vooral florale aroma’s in deze loepzuivere voornamelijk licht zoete wijnen.
Buiten de Crémant brut methode traditionnelle waarin ook clairette en voor de zuurgraad wat aligoté in zit.
Zijn de wijnen geproduceerd volgens de methode dioise ancestrale (de zeer voorzichtig geperste druiven vergisten bij een zeer koele temperatuur en voordat de wijn uitgegist is worden de wijnen gebotteld en krijgen zo nog steeds onder lage temperaturen een tweede vergisting van enige maanden op de fles hierdoor ontstaan de fijne en lichte bubbels en kan vooral de muskaatdruif zijn mooie fruitrijke en florale aroma’s tonen en nog een pluspunt voor dit type wijn het alcohol percentage blijft beperkt tot zo’n 7a 8%).
Wat opvalt is de spatzuivere dronk van de wijnen die allemaal een licht en frivool vooral zomerskarakter hebben. Ook het zoetje in deze wijnen lijkt me zelfs voor zoethaters aangenaam en niet overheersend.
Voor mij sprongen 2 wijnen er uit de P’tite Gaby sans soufre (geen toegevoegde zwavel) van 70 jaar oude muscat stokken. Wat een lekker rijpfruit, Alpenbloemetjes, citrus en mineraliteit hiervan blijf je drinken een superaperitief met bijvoorbeeld vers geplukt fruit op een zomerse middag.
Wat meer volume en complexiteit heeft de Gabrielle de Richaud gemaakt van de oudste stokken van het domein met een zeer lage opbrengst. Heerlijk bij subtiele desserts op basis van witfruit met witte chocolade.
De stoere beer op het etiket vertelt over de legende van twee houthakkers uit de 13e eeuw, die de jagende heer de Richaud van een wisse dood redde uit de klauwen van een gewonde beer die hierdoor uiteindelijk als een van de eerste prinsen over de Dauphinais regeerde.
De wijnen zijn hier vergist door de wilde gisten uit de wijngaard en samen met de speciale verweerde rotsige bodems en ligging tussen hoge en steile bergen dus echte terroir wijnen. En ondanks de niet toegevoegde zwavel bij de P’tite Gaby blijft de wijn ook na de reis terug naar Nederland super fris.
Kortom feestwijnen die het hele jaar de zomer bij je langsbrengen en krijgen daardoor meestal ook niet lang de tijd om in de kelder te blijven liggen, zoals ook niet bedoeld door de wijnmaker.
Laatste en de 3e deel van, Uit de richting. De zwarte wijn van Cahors. binnenkort
Tim Bos
Vins Simple Simply Wines