Column – Karen Haanstra – Oktober: de marc moet uit de wijn

Column – Karen Haanstra – Oktober: de marc moet uit de wijn

Karen Haanstra heeft de druifjes op het droge, maar daarmee is niet gezegd dat je op je luieren kan rusten!

Het tegendeel is waar, want er moet hard, nee, zeg maar KEIHARD gewerkt worden. De marc moet verwerkt worden!

Lees hier haar makkelijk lezende en altijd verrassende column. Natuurlijk van Karen Haanstra, herself!

Het oogstmes ligt net in de kast, kan het regenpak alweer aan voor het werk in de schuur.

syrah, shiraz, de druif met veel kleur 2Toen we na drie weken oogsten de laatste tros druiven in een vergistingtank lieten vallen, stond de eerstgevulde tank al klaar voor de persing. Alle suikers waren omgezet in alcohol. De wijn stond “droog”.

Wanneer een vat wijn droog staat, betekent dat voor ons een volle dag werken in de nattigheid.

De wijn wordt eerst overgepompt in een lege (en goed schoongemaakte) tank. Dat is prettig werk, het kan worden uitgevoerd op een stoel naast de pomp, met een puzzelboekje. De pomp heeft geen kuren en de puzzel vordert flink. Na twee uren kan het luikje onderin de tank geopend worden en de resterende wijn loopt netjes in de eronder geplaatste pomp.

Dan kan het puzzelboekje opzij worden gelegd.

karen haanstraEr moet met een vork de marc (een taaie natte pulp van schillen en pitten) via die opening in de daaronder staande pomp worden overgebracht. Dat valt niet mee, de marc komt zeker een meter boven de opening uit. Zodoende breekt de vork bij de steel af. Mijn partner, een buitenmens die het werk in de schuur een verschrikking vindt, stort al zijn ongenoegen uit over het materiaal. Een echte zuiderling, en dus licht ontvlambaar wanneer het niet volgens plan gaat.

Snel pak ik een andere vork uit mijn voorraadje, als echte noorderlinge had ik me op soortgelijke pech voorbereid. Nog wat nasputterend wordt het werk hervat, tot er een ruimte ontstaat achter het luik, waar een persoon rechtop kan staan.
Mijn partner heeft een stevig postuur en ik ben dun, dus ik mag me door het luik wurmen.

De marc is een taaie wijnpulp

Waarachter zich een plas wijn heeft gevormd. Dus druipend van de wijn hijs ik me aan de vieze derrie omhoog. ’t Is of je terugkeert in de baarmoeder. Alles rood en warm om je heen, en net genoeg ruimte om je om te draaien.
En heb het gevoel gelijk onderuit te gaan van de alcoholdampen. “Tien minuten in deze tank en schuif mij maar dronken terug door het luik” roep ik mijn partner toe.

Koolmonoxide is een sluipmoordenaar

“Verdorie, ik heb de ventilator vergeten, steek je hoofd door het luik, want er kan koolmonoxide onderin het vat hangen” roept mijn partner geschrokken terug.

Karen HaanstraBovenin een tank bevindt zich een soort kleine schoorsteen (waardoor tijdens de oogst de druiven in de tank worden gepompt) daarin wordt een grote ventilator gehangen. Koolmonoxide is een onzichtbaar, geurloos gas, een sluipmoordenaar die je kan doen verstikken zonder dat je er erg in hebt.

Met een brullende ventilator boven me, wordt een vork wordt aangereikt. Daarmee schep ik marc via het luik in de pomp. Mijn partner zit op de pers, om de paarse pulp die uit de slang van de pomp komt, gelijkmatig te verdelen in de pers. Drie keer moet er een pers volgeschept worden, drie keer moet ik me in en uit die tank wurmen, om die eerste dag een paar duizend kilo marc te persen.

Bij de laatste persing gaat het mis. Wanneer alle marc in de pers is, klimt mijn partner op de pers om de luiken (waardoor de marc in pers wordt gedaan) te sluiten en te vergrendelen. Gaat goed.
Behalve bij het afstappen. Hij gaat op de rand staan van de bak die de wijn opvangt en dit meergewicht is net iets teveel en met een knal valt de bak op de grond. Een golf van wijn uitstortend over mijn partner. Rood van woede en rood van de wijn!

De een dacht van de ander dat dat was gebeurd, en zo had niemand wat gedaan.

Karen Haanstra“Driehonderd euro wijn in de goot” moppert hij. Plus veel tijd kwijt de schuur weer wijn-vrij te maken.
En zo scheppen we deze oktobermaand tonnen marc in de pers, om er de laatste wijn uit te halen.

Karen Haanstra is wijnbouwer in Fontjoncouse, Corbières in Zuid-Frankrijk. Onder de naam “Fontaine des Joncs” produceert zij wijnen van o.a. de Syrah, Carignan en de Chardonnay-druif. De wijnen van Fontaine des Joncs zijn in beginsel alleen in Frankrijk verkrijgbaar, echter op de site van Fontaine des Joncs kunt u HIER informeren naar de verkrijgbaarheid van de wijnen in Nederland.

Of lees eens HIER haar laatste column.