Henk Marmelstein, wijnboer in de Achterhoek zegt dat het wijnjaar 2015 misschien wel mee zal vallen.

Vorig jaar was het een winter van niets en dit jaar is het bijna net zo. Echter, als ik hier dit stukje schrijf is het al min 7 graden op mijn weerstation. Maar goed dat ik vandaag niet ben gaan snoeien in de wijngaard, in plaats daarvan heb ik de de winterse toestand in Kotten verkend in een 10 kilometer lange wandeling.

Er wordt vaak gesteld dat een wijnboer het nu wel heel lang rustig zal hebben met de wijngaard in de winter, of die nu zacht of streng is. Mijn antwoord is dan altijd dat er toch veel moet gebeuren, maar dat er een mooie tijdspreiding is. Je kunt dus wel een dagje langzaam aan doen of ergens een spelletje spelen.

 

Regent en Solaris in de Nederlandse wijngaard

Toch is er behoorlijk veel gedaan na die wonderlijke druivenoogst in het najaar van 2015. Wonderlijk, vooral omdat er in de krant stond dat 2015 een topjaar zou zijn voor Nederlandse wijn, terwijl wij wijnboeren moesten strijden tegen de Suzuki fruitvlieg en aanpassingen moesten maken aan oogstdagen en misschien wel veranderen aan de manier van wijn maken. De oogsthoeveelheid viel wel mee in het zuiden van het land, in het noorden viel het aardig tegen.
Er waren een aantal karakteristieken in de druiven die normaal nog nooit zijn voorgekomen. Zo waren de druiven van de Solaris wel erg laag in de zuren op sommige locaties, en juist heel hoog bij de druivenrassen die later geoogst moeten worden. Regent was ook geen toonbeeld van kracht. De suikerniveaus waren bijna overal beneden de normale waarde. Niet verwonderlijk gezien de late lente. Op uitzondering van die week extreem heet en droog weer was het een nogal koele droge zomer. Daarna kwam de regen en precies op het verkeerde moment. In de Achterhoek waren er zelfs drie dagen waarop de regen niet stopte, en dat bij een temperatuur van maar 6 graden Celsius. Echt uitzonderlijk was de zomer van 2015 voor de wijngaard. Het vaststellen van de dagen waarop je dan gaat oogsten vereist moed en vereist een bijna bovennatuurlijk inzicht.

Welnu, er is een oogst en er zal wijn zijn van het wijnjaar 2015. De ambachtelijke wijnmakers zullen het moeilijker hebben dan de meer industrieel georiënteerde wijnmakers. Hoe dan ook, wijn maken is altijd avontuurlijk en daarom is het ook zo leuk. Het lijkt op dit moment dat er heel fatsoenlijke wijnen aangeboden kunnen worden in april. Het heeft veel tijd gekost om zo ver te komen, tijd en vooral toewijding.

Duurzaamheid, snoeien en werk in de wijngaard

Nu zijn de wijnen inmiddels overgestoken en van de gistcellen ontdaan, wat toch een mooi stukje werk is. Nieuwe werkzaamheden stonden nog te wachten en het grote werk is natuurlijk het snoeien, maar er is ook ander onderhoud nodig. Er is nog veel te doen aan het land zelf, de beekjes en andere waterwegen en de heggen moeten flink onderhanden genomen worden. Snoeiwerk is voorlopig prioriteit nummer 1 en ik lees dat vrijwilligers in andere wijngaarden nogal druk bezig zijn geweest. Ik doe alles zelf en ik structureer het zodanig dat ik er geen lamme handen van krijg of rsi toestanden in schouders of heupen. Afwisseling van het dagelijkse werk en het spreiden hiervan moet voldoende zijn. Als het snoeien maar klaar is tegen midden maart en dat lijkt heel aardig te lukken want op dit moment is driekwart van de wijngaard al klaar.

Ondertussen zijn er veel belangstellende bezoekers langs geweest. Het begint er op te lijken dat Nederlandse wijn een plekje in het hart van nieuwsgierige wijnliefhebbers heeft gekregen. Dat is toch prachtig en tegen de mening in van sommige wijnschrijvers die zo graag blijven oordelen over de traditionele rassen en wat daarvan in de fles komt.
Wij wijnbouwers proberen het wijnevangelie te brengen tijdens beurzen en open dagen en speciale keuringen, al of niet in het land en met of zonder medailles.

 

Keuringsdienst van Waarde en Nederlandse wijn

Toch merk je op diezelfde beurzen en de dagelijkse bezoeken die ik krijg, dat er grote verbazing is over het bestaan van Nederlandse wijn en als er dan geproefd wordt dan wordt de verbazing alleen maar groter. Het zal dus nog jaren duren voordat Nederlandse wijn ingeburgerd is.
Of nu een programma als Keuringsdienst van Waarde iets toevoegt aan begrip voor onze eerlijke productiemethoden is twijfelachtig, want Nederlandse wijn komt niet aan de orde. Het sensatiedeel van het programma is natuurlijk belangrijk voor de kijkcijfers en als lokale wijnboer kan je die (eventueel juist die vaak lachwekkende uitspraken) in je voordeel aanwenden.

Wij gaan door met de productie van wijn op een manier die zeer zacht is voor het milieu. Duurzaam heet dat en daar staan wij wijnboeren voor. Wij zorgen voor goede concentratie in de wijn door middel van tijdig uitdunnen van de trossen aan de ranken, zodat de gewenste stoffen over een beperkte hoeveelheid druiven verdeeld wordt. De fundering hiervoor wordt gelegd met het aandachtig en professioneel snoeien en opbinden van de dragers. Ons echte winterwerk. Het werk van nu.

Henk Marmelstein
Wijngaard De Reeborghesch.