Column – Karen Haanstra – oktober, persmaand

Fontaine des Joncs

Het zit wel eens tegen, maar Karen laat zich niet uit het veld slaan. Lees het in de column!

De oogst begon en eindigde in september. Het druivensap is aan het vergisten. De eerste dag van oktober staat er een tank droog. Dat wil niet zeggen dat alle wijn eruit gelopen is.
Vergisten is het omzetten van suikers in alcohol en droog staan betekent dat er geen suiker meer in de wijn is. Dat kun je niet constateren door geregeld een slokje te nemen.
Elke twee dagen gaat er een monster van elk vat naar het laboratorium, die een analyse geeft van onder andere het suikergehalte.
De wijn staat dus droog en kan geperst worden.
“En nou hoor ik net dat de dorades deze dagen terug gaan naar zee (zomers bivakkeren ze in een randmeer), loop ik dat ook nog mis”, verzucht mijn partner, een fanatieke visser.
Hij heeft een hekel aan het werk in de schuur, omdat werken met mechanische apparaten het risico van panne inhoudt. En wanneer je denkt alles gehad te hebben…

wijnpers

Het begint met de pomp, die de marc overbrengt in de pers: die houdt er ineens mee op.
Het euvel is gauw gevonden, een veer is geknapt. Van de oude pomp wordt een veer gedemonteerd en op de kapotte pomp gezet, en warempel, alles werkt weer.
“Houd jij die pomp in de gaten, dan ga ik ondertussen de andere cuves remonteren”, zegt partnerlief opgewekt, die denkt dat hierna alles goed zou blijven gaan.

Remonteren zorgt ervoor dat de laag schillen en pitten die op de wijn drijft, vochtig blijft en aroma’s blijft afgeven.
Tja, zijn goede humeur duurt niet lang, de pomp die de wijn van onderen aftapt en van boven weer over de op de wijn drijvende laag schillen en pitten uitspreidt, stopt er ook spontaan mee. Er is wat meer aan de hand dan een kapotte veer. Een monteur om het apparaat uit elkaar te schroeven hebben we niet in het dorp.
Wel een behulpzame collega, die ons zijn pomp leent.
Aan het eind van de dag besluit het apparaat waarmee we de uitgeperste schillen en pitjes op een kar overbrengen, er ook mee op te houden. En kunnen we die hele vracht zelf op de kar scheppen.
Niet echt leuk, wanneer je al een lange dag achter je hebt.
Dit mankement blijkt simpel, kwestie van een electriciteitsdraadje dat geen contact maakt.
Na zo’n uittestdag heb je niet echt zin om weer de schuur in te gaan.
Die avond bericht het laboratorium ons, dat er een tweede tank droog staat.

luikje in een cuve

Het waterpak gaat de volgende dag maar weer aan en ditmaal werken alle apparaten prima.
Het legen van een cuve is een hele klus. Eerst moet de wijn eruit worden overgepompt naar een andere tank, dan moet er een klein luikje losgemaakt worden en dan brengen we, met een hark, de marc (dus de schillen en pitten) via het luikje over in een pomp die de marc in de pers pompt.
Wanneer er genoeg ruimte is gemaakt, moet ik de cuve in…

Door een kleine opening (zie bovenstaande foto) wurm ik me naar binnen, om me, uitgestrekt in een plas wijn (vandaar het regenpak), rechtop te werken. En daar sta ik dan, omringd door een meter hoge laag pulp, in een walm van alcohol. Met het gevaar dat er (onwaarneembaar) gas in de cuve aanwezig is, dat je kan verstikken. Daarom hangt er bovenin de cuve, een grote ventilator op volle toeren te draaien, een hels kabaal, wanneer je eronder aan het werk bent.
Dan is het domweg scheppen en afvoeren door het luik, tot de hele cuve leeg is. Daarna moet je de wanden met een hogedrukspuit schoonmaken. Want restjes schil, die in contact staan met de lucht, verzuren tot azijn en kunnen verrassend snel een wijn verpesten.
En dan mag ik mezelf weer uit de cuve wurmen.
En doet de pers haar werk en haalt het laatste beetje wijn uit de schillen.
En zo werk je cuve voor cuve af tot alle wijn geperst in de vaten komt.
En dan…eind oktober, is er de tijd van heerlijk niks doen, wachten tot de blaadjes vallen en we met de snoei kunnen beginnen.
Mijn partner hoeft niet lang na te denken: hengels in de auto en richting Middellandse zee!

Karen Haanstra is wijnbouwer in Fontjoncouse, Corbières in Zuid-Frankrijk. Onder de naam “Fontaine des Joncs” produceert zij wijnen van o.a. de Syrah, Carignan en de Chardonnay-druif. De wijnen van Fontaine des Joncs zijn in beginsel alleen in Frankrijk verkrijgbaar, echter op de site van Fontaine des Joncs kunt u HIER informeren naar de verkrijgbaarheid van de wijnen in Nederland.

Ed
Reageren? Mail naar me.

Je kan ons volgen via mail, facebook, twitter of google+!