September: oogsttijd, de spannendste tijd van het jaar in de wijngaard. Hoe gaat dat bij Karen in de Corbiéres?
Begin september: de druiven staan er prachtig bij, dankzij al het warme weer van deze zomer.
Nog een paar weken en we hebben een fantastische oogst.
Helaas, 8 september viel er veel regen.
En dan is het poker spelen: gokken op aanhoudend mooi weer en druiven die verder rijpen.
Of regen treffen, een schimmelaanval en niet te oogsten druiven.
Elk weerbericht wordt bestudeerd. Het gaat goed, het blijft aanhoudend warm en droog.
Op 17 september wordt er regen voorspeld. We besluiten om 15 september met de oogst te beginnen. Regen doet druiven zwellen en hun dunne schilletje is daar niet meer op berekend, er kan een barstje in komen. Blijft het vochtig en warm dan gaat zich daar schimmel in nestelen, en dat beetje schimmel kan in een paar dagen de hele tros overdekken.
De regen blijft uit en we oogsten die week de meeste Syrah, van goede kwaliteit.
Het weekend erop dreigen de weerkundigen met ochtendmist en lichte buien. Dus geen vrije zaterdag en zondag, we werken stug door om die weerselementen voor te blijven. Het weer blijft opnieuw een week lang goed, en met twee extra plukkers halen we die week prachtig rijpe druiven binnen.
Het volgend weekend dreigen de weergoden opnieuw met regen, op maandag 29 september wordt zelfs heel veel water voorspeld. Waardoor er een tweede weekend doorgewerkt wordt.
Zoonlief, twaalf jaar oud, wordt voorzien van een knipmes en vergezeld met de mededeling “op jouw leeftijd haalde mijn vader me drie weken van school om mee te werken in de oogst” wordt hij die zondag door zijn vader als extra kracht in het veld gezet.
Die dag oogsten we een veld Grenache, dat omringt door garrigue, aan een riviertje ligt.
De bedding is vrijwel droog, het water is hooguit twintig centimeter diep. Te voet spring je via een paar keien naar de overkant. Door de hellende wanden moeten er voor de tractor balken in de rivier worden gelegd, wil de achterkant van de kar niet over de bodem schuren.
We beginnen met lichte bewolking. Dat is aangenaam, wanneer je de hele week met 30 graden hebt gewerkt.
De kar is al aardig vol, wanneer het begint te regenen en de regenpakken aan kunnen.
Gelukkig houdt de regen na een half uurtje op. We knippen dat het een lieve lust is in de kletsnatte struiken. Een uur later is het veld leeg.
Alles is glibberig nat, ook de balken om de tractor -met beladen kar- over de rivier te krijgen.
In gedachten zie ik de kar van de balken glijden en met tractor en druiven in de rivier kantelen…
Ik ben van weinig nut in zo’n toestand en wordt -gelukkig slechts letterlijk- aan de kant gezet.
Zoonlief plaatst de balken en houdt pa op koers. Stukje bij stukje manouvreert eerst de tractor en daarna de kar zich over de balken. Vol moederlijke trots sla ik mijn zoon gade.
En zie hoe de tijd voortschrijdt: mijn zoon die al in staat is zijn vader door onheil te loodsen.
De hele nacht blijft het regenen. De overvloed aan water in de rivier heeft dagenlang de doorgang belemmert. We hadden anders machteloos aan de kant moeten toezien, hoe prachtige druiven verpieterden.
Het blijft aanhoudend mooi weer en op 2 oktober oogsten we het laatste veld…..
Karen Haanstra is wijnbouwer in Fontjoncouse, Corbières in Zuid-Frankrijk. Onder de naam “Fontaine des Joncs” produceert zij wijnen van o.a. de Syrah, Carignan en de Chardonnay-druif. De wijnen van Fontaine des Joncs zijn in beginsel alleen in Frankrijk verkrijgbaar, echter op de site van Fontaine des Joncs kunt u HIER informeren naar de verkrijgbaarheid van de wijnen in Nederland.