Column – Karen Haanstra – zwijnenplaag en een piercing voor de hond

Fontaine des Joncs

Als wijnbouwer ben je niet alleen afhankelijk van het weer, maar ook van indringers. Lees er alles over in de column.

Wilde zwijnen, akelige beesten die ervoor zorgen dat de boer in augustus geen dag vrij heeft.
In augustus wordt er niet meer bespoten, geploegd, geknipt of opgebonden.
Je zou zeggen: met dit mooie weer en dicht bij de middellandse zee, ligt de boerin vast alle dagen op het strand.

Dat had gekund, als er geen zwijnen bestonden. De plaatselijke jachtvereniging schiet er jaarlijks 150 af. En toch lijken er elk jaar weer meer bij te komen.
Dit jaar begon de schade door de zwijnen al vroeg. Droog weer: dat geeft dorst en veel bronnen staan droog, dus kwamen ze de wijnvelden in om in de nog groene druiven te happen.
Begin augustus waren de meeste druiven al rood, dus ook zoeter en nog aantrekkelijker voor de zwijnen.
We moesten met de omheining aan de gang want ondanks een hoogte van een meter en drie spandraden, gingen de kleine exemplaren er onder door en de grote er overheen. Extra palen slaan en met ijzeren staven verankeren in de grond. We hebben zo’n vijf kilometer omheining…

Fontaine des Joncs

Daarna de elektrische omheining aanleggen, drie draden met stroom erop en één aarde-draad.
En dan alle ochtenden controleren of het nog werkt en de stroom er af zetten, en alle avonden de stroom er weer op zetten. En als het niet werkt, het hele veld rondlopen op zoek naar de panne, een takje dat een verbinding tussen een stroomdraad en de grond maakt, is al genoeg om de accu te laten leeglopen. In dat geval de accu loskoppelen en thuis weer opladen, een heel gezeul.
Het neemt veel tijd in beslag en de auto en onze benen maken de nodige kilometers.

Een collega moest een paar dagen weg, dus kwamen zijn velden er ook bij. Het werd een dagtaak.
Ons hondje mag mee, die vindt het geweldig om door het veld te rennen, terwijl de baas staat te prutsen met draden en accu’s of probeert extra palen in de keiharde grond te slaan.
Eind augustus liep dat anders. Voordat de baas “halt” had kunnen roepen, had ons hondje zich in het wijnveld op een zwijn gestort!
Op het gebrul van de baas (om de hond terug te krijgen en het zwijn bang te maken) kwam ons hondje ontdaan terug, met een snee in de achterpoot. Van een slagtand van het zwijn.
Het hondje werd naar de auto gedragen. En het zwijn stond dom vanuit het veld toe te kijken.
Dat had hij niet moeten doen. De baas had het jachtgeweer in de auto, want het jachtseizoen is begonnen. Wraakzuchtig werd er een schot gelost op het zwijn, die daarop door de elektrische omheining denderde.

Column Karen Ons hondje werd bibberend bij mij afgeleverd, de dierenarts werd gewaarschuwd en een half uur later zat het beestje op de behandeltafel. Ik zag een algehele narcose niet zitten voor vier hechtingen,. Na wat onderhandelen wilde hij proberen er een soort nieten in te zetten, om de wondranden tegen elkaar aan te krijgen.
Ik hield ons hondje stevig vast “Niet bewegen” zei ik, een commando dat hij kent van de jacht.
En het beestje gaf geen kik, terwijl er vier nieten werden gezet.
Ik kwam apetrots thuis met ons dappere huisdier. Om te constateren dat de nietjes op een piercing lijken, we hadden dus een ultra-modern hondje in huis. Vond hij zelf zeker ook, hij deed geen enkele poging dit mode-artikel te verwijderen. De wond genas voortreffelijk en een week later werd de “piercing” alweer verwijderd.

Na de oogst gaat de baas een keer op zwijnenjacht, zonder hond, om de rekening te vereffenen…

Karen Haanstra is wijnbouwer in Fontjoncouse, Corbières in Zuid-Frankrijk. Onder de naam “Fontaine des Joncs” produceert zij wijnen van o.a. de Syrah, Carignan en de Chardonnay-druif. De wijnen van Fontaine des Joncs zijn in beginsel alleen in Frankrijk verkrijgbaar, echter op de site van Fontaine des Joncs kunt u HIER informeren naar de verkrijgbaarheid van de wijnen in Nederland.

Ed
Reageren? Mail naar me.

Je kan ons volgen via mail, facebook, twitter of google+!