De etiketten van Chateau Mouton Rothschild, “1982”

De beroemde regisseur John Huston werd gevraagd het etiket voor het legendarische jaar 1982 onder zijn hoede te nemen.

John Huston was een meer dan verdienstelijk scenarioschrijver en acteur, maar bovenal een van de beste en meest veelzijdige regisseurs uit de vorige eeuw. Van de ruim veertig speelfilms die hij maakte verdient bijna de helft het predicaat van klassieker. Portret van een legendarisch filmmaker en onversaagd avonturier.

Dood

De op 5 augustus 1906 in Nevada, Missouri geboren John Huston komt uit een kleurrijk nest. Zijn in Canada geboren vader was de roemruchte acteur Walter Huston en zijn moeder Rhea Gore een invloedrijke sportjournaliste. Als hij nog klein is gaan zijn ouders uit elkaar en komt de opvoeding van John voor rekening van zijn grootouders. Zijn opa is een zwerver en avonturier die met gokken een omvangrijk elektriciteit- en waterleidingbedrijf wint, maar uiteindelijk platzak sterft in een miezerig Texaans hotel. Zijn avontuurlijke inborst erft John van hem. Op zijn elfde levensjaar wordt hij ernstig ziek. Hij heeft de ziekte van Bright waarvan de kenmerken een te groot hart en een nieraandoening zijn. Een ziekte die destijds als fataal te boek stond. hij begrijpt uit afgeluisterde gesprekken tussen zijn moeder en de dokter dat hij ten dode is opgeschreven. Vanwege die ingrijpende ervaring zal de dood in zijn latere werk een prominente rol innemen.

De kleine John wordt op een steng dieet gezet en mag zich absoluut niet inspannen. Zijn grootste wens is echter om te gaan zwemmen in het nabijgelegen kanaal. Op een avond trekt hij de stoute schoenen aan en voegt de daad bij het woord. Deze strijdbare instelling in combinatie met een streng en gezond eetregime helpt hem er uiteindelijk bovenop. Huston heeft al gauw in de gaten dat het avontuur een afdoende verweer tegen de dood vormt. Een paar jaar later gaat hij werken als prijsbokser en als na 25 wedstrijden (waarvan hij er 23 wint) zijn neus onherstelbaar wordt gebroken trekt hij naar Mexico dat zich op dat moment in de nadagen van een gewelddadige revolutie bevindt en waar paradijs en hel, leven en dood hand in hand gaan. Deze kennismaking is van zo’n grote invloed op Huston dat hij zijn leven lang steeds weer zal terugkeren en er zelfs geruime tijd zal wonen.

John Huston start zijn filmcarriere als (co-)scenarioschrijver voor illustere rolprenten als Juarez (1939), Dr Ehrich’s Magic Bullet (1940) en High Sierra (1941), met in de hoofdrol Humphrey Bogart (zie ook: Humphrey Bogart ) die in veel van zijn latere films zal spelen en die zijn boezemvriend zal worden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkt Huston als filmer bij de voorlichtingsdienst van het Amerikaanse leger. Hij maakt er drie grote documentaires waaronder The Battle Of San Pietro die hij op locatie in Zuid-Italië schiet te midden van een uiterst gewelddadig Amerikaans offensief tegen de Duitsers. In zijn reguliere werk zijn behoorlijk wat meesterwerken vertegenwoordigd waaronder The Maltese Falco (1941), The Treasure Of The Sierra Madre (1948), Key Largo (1948), The African Queen (1951), Moby Dick (1956), The Night Of The Iguano (1964) Annie (1982) en Under The Volcano (1984).

 

Oscar

De films van John Huston zijn veelzijdig. Hij schiet avonturenfilms, liefdesverhalen, drama’s, humoristische films en zelfs een musical. Bovenal gaan zijn rolprenten echter over masculien, onafhankelijk en avontuurlijk ingestelde mannen die vechten voor hun individualiteit. In feite dus over het leven dat hij zelf leidt. John Huston regisseerde dertien acteurs die voor een Oscar genomineerd werden. Zowel zijn dochter Angelica als zijn vader Walter wonnen een Oscar voor door John gemaakte films, respectievelijk Prizzi’s Honor en Treasure Of The Sierra Madre. Zelf werd hij vijftien keer genomineerd voor een Oscar. De laatste keer was voor Prizzi’s Honor, waardoor Huston in 1985 op 79-jarige leeftijd de oudste persoon werd die ooit genomineerd is voor een Oscar als beste regisseur.

The Dead

In 1987 begint John Huston aan de verfilming van The Dead, een ambitieus project naar het korte slotverhaal uit de in 1914 door de Ierse auteur James Joyce geschreven bundel Dubliners. Zijn dochter Angelica Huston vervult een van de hoofdrollen. Het literaire gehalte van de vertelling weegt zwaar; een venijnige ontleding van de menselijke gebreken in een intieme ensceneringdie de filmkijker op een haast voyeuristische wijze mag meebeleven. Daarbij is de gezondheid van Huston op z’n zachtst gezegd broos te noemen. Hij moet zich voortbewegen in een rolstoel en is vanwege een hardnekkig longemfyseem waaraan hij veertig jaar lijdt aangesloten op een zuurstofapparaat. De immer onvervaarde regisseur brengt de film evenwel niet alleen tot een goed einde, maar sleept er ook nog eens alom jubelende recensies en een groot aantal prijzen mee in de wacht. Hij mag het helaas allemaal niet meer meemaken. Een paar dagen voor de wereldpremiere van The Dead, 28 augustus 1987, sterft John Huston op 81-jarige leeftijd.

Het etiket

Het etiket verbeeldt een huppelend lammetje tussen een rode zon en een tros druiven. In 1982 was Baron Philippe 80 jaar geworden en runde het Chateau alweer 60 jaar…..

De wijn

Een legendarische jaargang. Dank zij de uitzonderlijke weersomstandigheden konden de grote kastelen rijke wijnen met doorrijpe tannines en intens fruit produceren. Bij de oogst haalden de druiven de hoogste suikergehaltes sedert het fameuze wijnjaar 1947. Resultaat: krachtige producten met viriele tannines en alcohol in verhouding. Maar hier en daar resulteerde deze “kracht” ook in tal van gevallen naar een stijlgebrek en mindere correctheid op het aromatisch vlak.

Chateau Mouton Rothschild 1982 (een proefnotitie…..19 maart 2012)

“Ik heb het geluk gehad deze wijn paar keer per jaar voor de afgelopen tien jaar geproefd te hebben. Terwijl sommige flessen zich beter vertonen dan anderen, alle goedopgeslagen flessen hebben een gemeenschappelijk kenmerk. Op 30 jarige leeftijd is de wijn nog jong! 1982 Mouton Rothschild blijft evolueren in een glaciaal tempo. Na een uur of twee na opnening van de wijn laat deze massieve, krachtige, geconcentreerde, diepe wijn de volgende facetten los:, truffel, Aziatische kruiden, cassis, aarde, tabak, bramen, koffie en grind in het parfum. Fluwelend zacht en rond is deze prachtige Pauillac. Als je nog geduld hebt, nog 5-10 jaar in de kelder zal de wijn nog veel mooier maken.”

De wijn scoort gemiddeld zo’n 97/98 Parker Punten. Parker zelf gaf de wijn 100 punten….
En die heb ik nog in mijn keldertje……

Proef smakelijkkk…
Chris

Reageren? Mail naar me.

Je kan ons ook volgen op Facebook, Twitter of Google+ en je hoeft niets te missen!